Tiba en ik aan het wandelen op maandagmorgen, veel rust op de Veisder, weinig volk maar die er zijn waren tevreden dat de boenke boenke-toestanden gedaan zijn. De eerdere protesten bij de bewoners van onze Vurige Stede over dit overdadig lawaai en overlast zijn inderdaad afgezwakt tot een berustend gevoel dat het zonder bloedvergieten en veel ambras is gestopt.
Opvallend was wel dat de Limburgse gouverneur, toch een vroegere hoogvlieger van de N-VA, nu de leiding nam en dit in samenspraak met onze relatief kersverse burgemeester. Hij heeft ons Ingrid uit de wind gezet, de aantijgingen van de N-VA kopstukken, waarbij minister Demir het hoog woord voerde, geblokkeerd en de pers toch een positieve boodschap meegegeven. Maar goed dat de provincies als instelling niet zijn afgeschaft, dat we daar toch nog een concentratie van kennis en ervaring kunnen terugvinden. Het was ook een ongehoorde situatie, van 5 tot 10.000 mensen, ingeschat maar niet nageteld, hoofdzakelijk gedrogeerd of half-zat, een hoopje ongeregeld dat onze bloesemtijd kwam storen.
Belgisch leger
Ik denk wel dat de toegepaste aanpak veel ruzie heeft vermeden. Wat het volgens mij niet gaat vermijden is het feit dat ze nog eens gaan terugkomen: het terrein is dusdanig uniek gelegen, van het leger of niet, het lijkt openbaar als de poorten zijn opengebroken…
Wat ook op het eerste zicht niet goed te begrijpen valt, is het feit dat ons Belgisch leger haar eigen terrein niet kwam verdedigen maar ook maar liet begaan. Die vrouwen en mannen van de ‘Rave-organisatie’ hebben dat natuurlijk strategisch bekeken: de kazerne in Brustem met op te leiden rekruten loopt namelijk leeg tegen vrijdagavond 17u00: de nog soldaten in vorming zijn dan met verlof, op een paar na die ‘ballen’ hebben en de toiletten mogen kuisen…. De party is daarom ’s avonds begonnen, dus geen soldaten meer te bespeuren in de verste omtrek.
Reetje dood
Dé vraag stelt zich natuurlijk ook of aspirant-verdedigers van ons koninkrijk reeds in staat zouden zijn om met rubberen kogels en ander wapentuig om te gaan. De aanslag op de natuur is een factor die wel ernstig dient te worden genomen. Dat reetje dood tegen de draad is maar het topje van de ijsberg. De eitjes van de vogels die ijlings hun nesten hebben verlaten toen de boenke boenk begon, zijn waarschijnlijk verloren voor de toekomst. Een koude nacht zonder het warme lichaam van moeder-vogel is fataal. Mensen in een roes zien daar geen probleem in gezien dit niet echt thuishoort in hun eigen zorgenpakket.