Kerkgebouwen hebben me altijd gefascineerd. Op vakantie vind ik het super om zo’n authentieke historische constructie te gaan bezichtigen. Je voelt je klein als mens in zo’n hoge majestueuze gebouwen.
Doorgaans een slechte akoestiek wat ook moeilijk anders kan : zoveel dun glas en harde materialen en kalksteen, omgeven door wat houtwerk gaande van stoelen tot een biechtstoel die nog weinig bezoekers ontvangt. Recent de kathedraal van Bayeux bezocht, prachtig hoe de Franse overheid inspanningen levert zo’n monument intact te houden. Onze Belgische monumentenzorg doet dat ook prima, geassisteerd door kunsthistorica die zorg dragen voor de inventaris van dat stukje historisch erfgoed. De oorspronkelijke functie van een kerk, basiliek, kathedraal of kapel, was het opvangen van mensen die troost kwamen zoeken, ondersteuning dus bij een wezen waarvan ze het bestaan alleen maar konden vermoeden: het ‘geloof’ in een onzichtbaar iets dat toch ondersteunend werkte, troostende woorden uit de mond van een voorganger-priester. Zicht op hoop voor de nabije toekomst vormde dus de oogst van zo’n kerkbezoek.
Vlaamse pastoors
Begrafenissen worden minder en minder georganiseerd in een kerkgebouw maar wel in een moderne aula met een goede akoestiek en doorgaans dames die welbespraakt de emoties gaan losmaken bij de bezoekers tijdens de afscheidsshow van de dierbare die er ligt opgebaard. Deze week toch nog een afscheidsviering mogen meemaken in een authentiek kerkgebouw. De pastoor had buitenlandse roots wat zich vertaalde in vervoegingen in zijn tekst die het midden lieten tussen een hij of zij die in de kist vooraan de reis naar het eeuwige was begonnen. Vlaamse pastoors die verstandelijk nog goed zijn om een mis te leiden, is niet meer zo’n evidentie om nog te vinden. Nochtans is het een mooi beroep, tenminste zonder dat domme celibaat…
Haven van hoop
Zo’n geestelijke kent natuurlijk zijn materie goed, waarbij de Bijbel een bron is van passende teksten. Deze oorspronkelijke van Italië afkomstige pastoor had zich goed voorbereid en bracht een logisch verhaal, wat toch wel toepasselijk was op de dierbare overledene.
De oorspronkelijke functie van een kerk, zijnde een haven van hoop, kwam in zijn dienst mooi naar voor. Hij stelde wel vooraf vast dat hij van dienst zou kunnen zijn als de mensen effectief geloven in zijn verhaal.
Hemeltergend Iran Hij vertelde er niet bij dat dat verhaal reeds meer dan 20 eeuwen voor veel oorlogsleed en ellende heeft gezorgd. Of het nu katholiek of islam is, voor velen is geloof toch een ankerpunt geworden, een kapstok dus om de jas van het leven aan te hangen… Voor anderen is het een manier om hun medemens te onderdrukken, doorgaans vrouwen in een ondergeschikte rol te duwen, allerlei excuses zoekend hun contact met de buitenwereld te verminderen. Wat nu in Iran gebeurt is toch hemeltergend niet ? Zou dat het oorspronkelijk doel zijn geweest toen die heilige boeken zijn geschreven ? Ik betwijfel het…
Comments