Opnieuw een verkeersdrama in Noord-Limburg, bijna elke week mag je zulke trieste berichten lezen. Een kind mét fluorvestje, samen met haar papa en hun hondje weggemaaid van de weg. De chauffeur heeft de slachtoffers niet gezien waarschijnlijk als fout van de verkeersinfrastructuur...
Onvoorstelbaar wat een verantwoordelijkheid hier rust bij de nationale politiek. Projecten uitstellen omdat de belangengroep zwakker is dan andere, die dus voorrang krijgen. Als er dan een drama gebeurt, schuift het dossier een lade hoger… Zoals ik eerder reeds diverse malen heb vermeld, hebben onze politici geen visie op lange termijn. De volgende 4 jaren dat ze in het de riante parlementaire zetels mogen rusten zorgt voor een goed inkomen dat het laatste jaar ervan gaat dienen om de ‘balans’ op te maken van hun ‘realisaties’. Om te lachen in feite, volksverlakkerij… De bevolking noemt ze zakkenvullers wat voor sommigen ook het geval is.
Pluche Er zijn parlementariërs die hun werk gelukkig wel goed doen. Je zou echter toch mogen verwachten van een goede bestuurder dat ze zorgen voor een lange termijnvisie. Neen, niet voorzien in hun loopbaanbeschrijving. Moest een bedrijfsleider, die verantwoordelijkheid neemt voor zijn of haar werknemers zo zou handelen, het zou rap gedaan zijn met de onderneming. Logisch dat de burger dit beu is en dat er de volgende verkiezingen proteststemmen worden uitgebracht die steeds naar een niet-regerende ‘club’ gaan. Die zitten ook in de pluche zetels in Brussel, komen vrijwel altijd met negatieve boodschappen, voeding voor de kiezer die zijn gelijk ziet maar niet beseft dat die extreme partijen (links en rechts) veel slechter zijn dan hetgeen er nu aan de macht is.
Dictatuur der mystieke achterkamers
Journalist Ivan De Vadder heeft over dit thema met Wanhoop in de Wetstraat een interessante boek geschreven. Hij wil de burger wakker krijgen, maar nog veel meer die politicus die zijn of haar broek zit te verslijten op zinloze kosten die de belastingbetaler moet ophoesten. Dit straalt natuurlijk ook door op lokaal vlak: de cultuur van de ivoren toren, waarbij de partij waartoe de politieke mandataris behoort, hoort bij een ‘normaal’ beleid. Er is trouwens niets zo ondemocratisch dan een partij : de dictatuur van de mystieke achterkamers wordt doorgetrokken, werk van lobbyisten die de lakens naar zich toe willen trekken. Meerderheid tegen oppositie, een krachtmeting die totaal geen vertrouwen uitstraalt. Het ergste vind ik nog dat fake news dat wordt verspreid, een hoop mist om de mensen op het verkeerde spoor te krijgen. Hierbij dienen we zeker de vinger te wijzen naar de radicale partijen die hun mosterd halen in de geschiedenis. Denken we maar aan Goebbels en konsoorten die in de jaren 30 (20ste eeuw !) op die manier de Duitsers overhaalden om een knettergekke leider te volgen in zijn idioot en moordend plan. Poetin, Trump, de Hongaarse Orban, Xi Jinping in China,… allemaal verspreiders van valse boodschappen in de 21ste eeuw, die wij als brave burger slikken alsof het een lekkere artisanale truffel is die onze Jean heeft gefabriceerd. 1933
Meer info omtrent dit thema vind je terug in de nieuwe boek ‘Dagboek 1933’ van Dirk Verhofstadt, hoofddocent aan de universiteit van Gent. Proteststemmen, ook lokaal, zijn dus erg gevaarlijk : stel je maar voor dat bij een volstrekte meerderheid een bende ongeregeld aan de macht komt. Hoor je de marcherende troepen reeds door de straten denderen, bij mensen, die hun niet aanstaan, ruiten inslaan, of nog erger… Dit is geen onrealistische visie, wolven in schapenvacht die ons terug capituleren naar 1917 of 1933, al naargelang ze rood of zwart zijn. We hebben lokaal dus zeker nood aan mensen die hun verantwoordelijkheid nemen als voorbereiding van de verkiezingen van 2024. Ik denk dat een echte burgerpartij in onze stad toekomst heeft. Dan is er geen binding met een soms verlammende partijstructuur, dan gaat het om mensen die een lange termijnvisie vooropstellen wat verder gaat dan de volgende 6 jaar. Het moet een echte kapstok kunnen zijn om onze mooie stad te bestendigen in de toekomst. Een samenwerking met bestaande politieke structuren zal nodig zijn, wat bovendien iedereen wakker zal houden.
Sint-Truiden moet iets doen aan haar reputatie, wat op die manier kan. De burgers en de ondernemers verdienen minstens een open en optimale behandeling om hun situatie te verbeteren.
Reacties zijn welkom op onze redactie.
Als de enige reden om aan politiek te doen, een goed loon verwerven is, dan doet men dit dus zeker niet in het belang van de burger die hem of haar verkozen heeft.
Om dit te durven moet je natuurlijk een olifantenvel hebben en het zegt veel over het karakter van de menspolitieker himself. Dit is het soort mensen die aan vriendschap, genegenheid, gezelligheid geen enkele nood heeft en met het grootste gemak als einzelgänger door het leven floreert. De bankrekening is hun enige vriend die ze vertrouwen, al de rest is commedia dell'arte. Het zal hen in deze kerstdagen, achter hun rijkelijke gevulde tafels, worst of oesters wezen wanneer ze de bijbehorende flessen champagne en wijn met veel ervaring…