Elke Truiense partij krijgt van Trudocs de gelegenheid om in dit verkiezingsjaar opiniestukken te publiceren. Ook de Truiense burgemeester Ingrid Kempeneers gaat de uitdaging aan
Gisteren verscheen een zoveelste negatief bericht in de media over Sint-Truiden. Uit een bevraging blijkt dat het burgervertrouwen in ons stadsbestuur bij de laagste van Vlaanderen hoort.
Ik onthoud me meestal van directe reacties op dit soort berichten. Maar het wordt hoog tijd voor een ommekeer, tijd voor een positiever discours dat focust op bouwen in plaats van breken. Het mag nu niet aan de politiek zijn om in het defensief te gaan. Noch mag dit een signaal zijn om triomfantelijk olie op het vuur te gaan gooien. Want in beide gevallen is het grootste slachtoffer daarvan onze stad waar we allemaal zo fier op zijn.
Voor struisvogel spelen.
De frustratie bij de burger is terecht en heel begrijpelijk. Al hebben we geen enquête nodig om in te zien dat het vertrouwen bij de burger zoek is. Het is niet normaal dat er fouten gebeurden in de stadsfinanciën. Het is niet normaal dat er geschoten wordt in onze stad. Burgers hebben het recht om verontwaardigd te zijn. Je kan over die feiten jammeren, vloeken, vingerwijzen, paraplu-trekken, voor struisvogel spelen... Of je kan het aanpakken. Ongeacht wie of wat verantwoordelijk is voor de feiten, is het vandaag onze taak om te zorgen dat problemen worden opgelost en dat ze niet opnieuw gebeuren.
Sommigen noemen me de sheriff
Helaas, er zullen zich nieuwe problemen stellen. De wereld blijft versnellen, onze samenleving globaliseert, digitaliseert en transformeert. Dat brengt voordelen en uitdagingen met zich mee. Ook in onze stad. Sint-Truiden is geen eiland, we kunnen ons niet afsluiten van de realiteit vandaag. Sommigen noemen me de sheriff, maar ik kan niet zomaar beslissen wie er wel of niet onze stad binnen mag en ik wil niet in een samenleving leven waar dat zomaar zou kunnen.
We zijn niet ‘Sin City’.
We kunnen als beleidsmakers wel kiezen hoe we omgaan met wat er op ons afkomt. Regels in onze samenleving zijn er voor iedereen en het is aan mij voorop om erop toe te zien dat deze nageleefd worden. Mijn pleidooi is dat te doen met daadkracht, integriteit en positiviteit. Want zonder de problemen te minimaliseren, is het hier verre van kommer en kwel. Onze stad heeft meer troeven dan problemen. We zijn niet ‘Sin City’. Wij zijn Sint-Truiden, een charmante, historische stad in een prachtige streek. Waar recentelijk 1300 nieuwe inwoners zijn komen wonen, aangetrokken door de levenskwaliteit die hier nog altijd bijzonder hoog is. En dat gaan we zo houden. Door problemen te benoemen en ze aan te pakken. Door te waken over de kleine zaken die eigenlijk vanzelfsprekend moeten zijn: propere straten, veilige buurten, hechte gemeenschappen, zorg voor hulpbehoevenden, om er enkele te noemen. En door te bouwen op wat onze stad vandaag al zo aantrekkelijk maakt.
Gedeelde verantwoordelijkheid
Dat doen in de eerste plaats de ambtenaren van onze stad. Betrokken mensen, die elke dag keihard hun best doen voor de burger, voor u. Ook zij zijn slachtoffer van die stroom aan negativiteit van de voorbije jaren. Ook zij delen, heel onterecht, in de klappen. Als burgemeester vertegenwoordig ik ook hen en zie ik hoe hard zij zich elke dag voor Sint-Truiden inzetten. Maar bouwen aan onze stad is een gedeelde verantwoordelijkheid. Van ons allemaal.
Voeten op de grond
In de eerste plaats van mij als burgemeester. Daar ben ik me erg van bewust en eenieder onder u mag me er op aanspreken. Omgekeerd wil ik ook aan eenieder onder u vragen om constructief kritisch te zijn. Geef aan wat beter moet, maar behoudt het fatsoen en respect voor elkaar. Op straat en in de virtuele wereld. Als we opkomen voor onze stad en voor mekaar, zal Sint-Truiden morgen mooier zijn dan ooit. We blijven een bijzonder volk, met het hart op de tong, werklust in de handen en de voeten op de grond. Grond waarop het goed wonen is. Laat ons vooral daarvoor blijven ijveren, ongeacht wat er morgen op ons afkomt.