Rook het er in de jaren 90 naar verschaald bier, anno 2024 hangt de zoete citrusgeur van verse mandarijnen over de hoek van de Grote Markt met de Zoutstraat.
Geboren in het uitstekende wijnjaar 1990 als zoon van zelfstandige ondernemers Veerle Vanhoof en Piet Porrey is Dieter een voorbeeld van een kind dat geleerd heeft om de handen uit de mouwen te steken. Ook dat tikkeltje West-Vlaams bloed is er niet vreemd aan. Vader Piet is immers afkomstig uit Ieper en Dieter zegt nonkel tegen astronaut Dirk Frimout. Voor Dieter Porreye (34) is zijn zaak ‘Den Hof' heilig. Eerst de business en dan pas kijken voor een lief. Niet dat hij na die tien jaar slecht gekozen heeft, zijn partner Joelika Debryun is een blonde schone met brains en een hart voor zijn zaak.
Waarom ben jij bij 'Den Hof' begonnen?
"Sint-Truiden is een stad met een actieve bevolking en met ook redelijk wat toeristen. Een mooie actief gerunde en centraal gelegen kleinhandel in fruit ontbrak. Hét probleem is natuurlijk dat men nooit alleen is in de verkoop van een product. Veel mensen kijken naar de prijs van fruit en groeten, kopen het in de supermarkt maar zijn bij thuiskomst soms teleurgesteld over de kwaliteit en de smaak ervan. Ik weet dus dat ik hét onderscheid moet maken en dat kan alleen maar met een kwaliteit die gemiddeld stevig boven het marktaanbod ligt. Het verschil zit dus in de ‘marchandise’ die ikzelf ga keuren, bekijken, proeven, om dan pas te kopen voor ‘Den Hof’. Daarom ga ik drie keer per week zelf naar de vroegmarkt in het Mechelse St-Katelijne-Waver om te keuren en te kopen natuurlijk. Maar ik koop ook in bij lokale producenten uit onze streek, vaak ook mijn vrienden, die mij hun beste producten in de markt laten zetten."
"Daarbij, niet alle fruit of groenten zijn altijd even lekker, het is een kwestie om het juiste product uit dat immens aanbod te plukken. Het is een kwestie van permanent de toppers aan te bieden waardoor er een vertrouwen ontstaat tussen de kritische consument en ‘Den Hof’. Ik werkte tot april 2024 7 dagen op 7. Begrijp me niet verkeerd, ik zie Joelika dolgraag, zij komt me trouwens ook helpen op zaterdag of doet bijkomende afhalingen bij lokale fruitboeren. Daarom dat de zaak vanaf nu op zondag gesloten is. Nu heb ik wat tijd voor haar en onze vrienden en sociale contacten, maar ook om eens te gaan joggen.
Doet het stadsbestuur voldoende haar best voor de lokale handelaars?
An sich heb ik met het beleid van onze stad  geen probleem. Het is wel wat wispelturig: Shop in the City is ok en is een middel om de klanten op de hoogte te houden over de activiteiten van de handelaars in Sint-Truiden. De horeca is wat uitgedund maar wordt nog steeds goed gesteund door het stadsbestuur. Zo is de zaterdagse markt een topdag voor mij: er komt dan veel volk naar het centrum wat dus extra klanten in onze zaak brengt. Wat ik verkeerd vind, is om activiteiten op de Grote Markt te organiseren die het centrum pakweg 3 dagen blokkeren en slechts een paar honderd mensen extra naar de stad brengen. Goed voor een gat in mijn omzet. Denk maar aan de taptoe of een militaire parade, wat dus weinig volk aantrekt. De kermis, ik heb er niets op tegen, maar reden genoeg om in februari een week verlof te nemen."
Wat type van kleinhandel zou je graag zien bijkomen in het centrum van Sint-Truiden?
"Vooreerst een kwaliteitsvolle viswinkel: als je ziet hoeveel vis er verkocht wordt op de zaterdagse markt, bewijst dat onze stad en haar bezoekers houden van een lekker stukje vis.
Een goede warme bakker in het centrum zou ook leuk zijn. Ook kleine winkels die echt gespecialiseerd zijn, kunnen extra volk naar onze stad lokken. Een trendy horecazaak die niet dat klassiek brasserie-aanbod brengt maar zich toelegt op een streekgebonden en seizoensgericht aanbod, wat een schitterende lunch zou kunnen opleveren. Slagers zijn een bijna uitgestorven ras, wat missen we het kwaliteit aanbod van een Bonten Os, toch wel een gemis in de stad sedert zij gestopt zijn."
Als zoon van een landbouwer hou je ongetwijfeld van de natuur. In hoeverre pas je dat toe in je zaak?
"Ik vind iets weggooien echt niet kunnen. Daarom koop ik zoveel als mogelijk topkwaliteit die lang vers blijft. Om dat te kunnen volhouden is het ook nodig zaken toe te voegen aan het assortiment die ervoor zorgen dat restposten kunnen worden verwerkt tot een volwaardig en lekker product. Denk maar aan de soepen en de bereide schotels die wij dagelijks klaarmaken."
Dieter, ik heb de indruk dat je nog werkt met veel goesting. Hoe hou je dit ritme vol?
"Ik ben nog relatief jong. Daarbij, de tevreden gezichten van de klanten in de winkel en de mensen die ik in de stad tegen kom, motiveren me echt om er elke dag opnieuw in te vliegen."
Fotografie: Gert Verstreken
コメント