Zondag 6 augustus, ditmaal in aanwezigheid van burgemeester Kempeneers, samen met een paar honderd aandachtige fans van De Boddelkeer. De laatste keer dit seizoen en dan nog wel in de prachtige boerderij van Jean Boonen in Velm.
Het barslechte weer verplichtte de organisatie gebruik te maken van zijn prachtige schuur. Deze was groot genoeg om, weliswaar wat samengeperst, om toch zoveel als mogelijk, mensen te laten genieten van het briljante apotheose-optreden van ‘De Boddelkeer’.
Alles wordt gebracht in een authentiek Sint-Truins, een taaltje dat soms wat ondertitels vergt voor aangespoelden, maar op een erg beeldende manier duidelijk maakt dat we, dixit voorzitter Danny Gennez, het recht hebben om met iets of iemand te lachen, wat terecht de scheidingslijn markeert tussen een barbaarse en een beschaafde samenleving.
Politieke rekening gepresenteerd
Natuurlijk wordt de lokale politiek erdoor getrokken, de ene politieker al meer dan de andere, doch steeds met een herkenbaar patroon. Andere fenomenen, die onze lokale samenleving soms een dreun geven, ontbreken niet. Zo komen de doorgespeelde examenvragen voor de Groendienst aan bod, de ‘f…y.’ vinger van Raymonde op de gemeenteraad, het gedrag van onze banken met hun ‘centraal afhaalpunt’ en natuurlijk de prikjes-situatie van ons aller Veerle, ondertussen de zowat de meest bekende burgemeester van Vlaanderen. De geitenweide van Jelle kon natuurlijk niet ontbreken en, hoe kan het anders, de financiële situatie van onze stad Sint-Truiden.
15 jaar
Het is en blijft een prachtig gebeuren, ondertussen reeds 15 jaar bezig, met zangers die nationaal niet zouden misstaan. Denken we hierbij maar aan Christophe Elen en Kathleen Smolders, toppers die tranen van ontroering laten lopen, vocht dat ons na de voorstelling met een gelukkig gevoel naar huis laat gaan. De andere acteurs (Danny, Luc, Marc en natuurlijk Rieja) zijn stuk voor stuk bekende figuren, die ook bij andere lokale groepen of in hun beroepspraktijk hun eigen ‘fanclub’ hebben uitgebouwd. Zonder hun regisseur Bea, natuurlijk de prachtige accordeon muziek van Christel, de inventieve tekstschrijvers Willy, Bea en Christophe, creatieve affiches en decor door Fonny en René en dit met als toneelmeester Romain, konden die voorstellingen niet dit niveau halen.
Freedom of speech,…
De jarige voorzitter (80 geworden!) Danny verwoordt het mooi als hij zegt dat we als burgers nog vrij mogen denken en praten. Op het pensionaat heb ik vroeger trouwens ook mogen leren dat we met zijn allen vrijheid hebben als we iemand anders zijn vrijheid niet belemmeren. Het is me altijd bijgebleven!