We hebben allemaal al eens een rustperiode nodig. Zo ook Sabke en Ken, de uitbaters van mijn geliefd terras en staminée. Verweesd blijven we achter, goed begrijpend dat die rust noodzakelijk is, anderzijds achterblijvend in een leegte… Waar moeten we nu naartoe ? Wordt het een verplichte quarantaine zonder terras, ook wetende dat ze volgende week terug open zullen zijn?
Sporten is gezond en zo ga ik al eens fietsen, samen met mijn ‘compagnon de route’, dit zowel in ons aller Haspengouw, maar ook aan de Maaskant en andere oorden in onze contreien. Gisteren werden de heuvels van Haspengouw onveilig gemaakt, puffend omhoog, met snelheden tot 50 km per uur terug naar beneden, niet verantwoorde acties voor 60-plussers in feite.
Proper getapt
Genieten was het wel: landschap, gesprekken over diverse leuke dingen des levens, kortom een namiddag die snel passeerde. Afsluiten doen we met een ‘vredes des Gods’, een Paix Dieu dus, waarbij er in Sint-Truiden 2 ambassadeurs te vinden zijn die deze godendrank uit een vaatje kunnen tappen. Passender kan in feite niet: genieten van een bier met een goddelijke naam in het Elfde Gebod, proper getapt met een onberispelijke bediening door Filip en zijn lieve eega. Hun bruine jachthond kent de bezoekers, houdt ze af en toe gezelschap en vormt een prachtige voltooiing van hun ‘Drievuldigheid’. Heerlijk gerstenat uit een speciaal glas, het zachte doorsijpelen van die alcoholprikkels naar de hersens, wat koren vormt op de molen van intensere hersengedachten tijdens onze aangename gesprekken.
Lotsverbondenheid
Een beetje verder zaten nog 2 mannen, ook toeverlaten en grote fans van Sabke en Ken hun uitbating. Ook ongetwijfeld verweesd op zoek naar vertier, gezelschap en een plaats om te genieten van hun exquise sigaren. Lotsverbondenheid, blij iemand te ontmoeten met dezelfde verzuchtingen en genotsbepaling. Volgende week terug naar mijn geliefd terras, luisteren naar de medeburger, kijken hoe die momenten van de dag ankerpunten worden in die mensen hun dagelijks bestaan.