Opiniestuk: Teva-boycot in Sint-Truiden: politiek in de zandbak

De lokale afdeling van Vooruit Sint-Truiden roept op tot een boycot van geneesmiddelen van het Israëlische farmabedrijf Teva. Artsen zouden niets meer mogen voorschrijven van het merk, apothekers moeten alternatieven zoeken en patiënten krijgen het morele appel om ‘ethisch’ te consumeren.

Er werd zelfs een protestactie georganiseerd op de zaterdagmarkt. De boodschap is duidelijk: wie Teva neemt, steunt Israël. We hebben het hier over een gemeentelijke afdeling zonder enige bevoegdheid inzake buitenlandse handel, internationale mensenrechten of gezondheidszorg. En toch voert ze luidruchtig actie over een van de meest complexe en explosieve geopolitieke conflicten ter wereld — alsof het gaat om een parkeerbeleid of de heraanleg van een dorpsplein.

Sodastream

Meer nog, zij hebben federaal Vooruit-minister van Gezondheid Frank Vandenbroucke in hun rangen. Gaan ze nu vragen dat die TEVA-producten gaat weren van de Belgische markt? Of gaat uitsluiten van openbare aanbestedingen uitgeschreven door de federale regering? Neen, dat lazen we niet in het persbericht. Gaan de rode vrienden nu allemaal samen hun Sodastream naar het containerpark dragen? Ik denk dat Sonja daar dan deze keer met de riek staat.

Goed-foutverhaal:

In de plaats van beleidsmatige volwassenheid krijgen we symbolisch theater.

De wereld wordt hier herleid tot een kinderlijk goed-foutverhaal: Teva is slecht, dus wie hun pillen slikt, doet iets slechts. Die redenering is niet alleen simplistisch, ze is ronduit oneerlijk. Teva is een van de grootste generieke medicijnproducenten ter wereld. In België, en ook in Limburg, zijn talloze patiënten afhankelijk van hun betaalbare medicijnen. Door nu een moreel oordeel te plakken op wie die medicatie gebruikt, schuift men de verantwoordelijkheid af op de meest kwetsbaren: zieken, ouderen, mensen met een beperkt inkomen.

Zandbak

Dit soort acties moraliseren het individu, maar depolitiseert het probleem. Ze geven mensen het gevoel dat ze ‘iets doen’, zonder dat ze in werkelijkheid ook maar iets veranderen aan de situatie in Gaza. De Teva-boycot is dus niet zozeer een politiek standpunt, maar een moreel gebaar dat vooral goed voelt voor wie het uitspreekt. Verontwaardiging wordt beleid, de patiënt wordt pion, en de zaterdagmarkt wordt het toneel van grootse morele verklaringen waar niemand iets mee is — behalve de actoren zelf. Kinderen spelen oorlog in de zandbak. Volwassenen zouden beter moeten weten.

Koekoek

Maar laat ons de proef eens op de som nemen. Waarom storten de Vooruit-gemeenteraadsleden voortaan hun zitpenningen en de schepenen een deel van hun wedde, niet door naar het rekeningnummer BE53 0000 0000 5353, met vermelding van "Conflict Midden-Oosten" Rode Kruis-Vlaanderen om de slachtoffers van de Gaza-crisis te steunen. Pakweg, zolang het conflict duurt. Ik ben erg benieuwd. Maar eerlijk, ik denk dat er nog eerder ne gouden koekoek uit Gert Stas zijn kont vliegt dan dat die centjes op het rekeningnummer van het Rode Kruis terechtkomen.