Als we al eens goed nieuws kunnen opvangen, dan zijn we er als de kippen bij om het in de kolommen van Trudocs te melden. Te beginnen met de zo verdienstelijke Peter Deltour. Ge moet het maar doen, tot drie keer per week, na uw zware dagtaak, met uw aanhangwagentje, naar de overstroomde gebieden rond Luik trekken.
Peter vertelt: "De armoede, de ellende, de droefheid stegen daar ten top. Er was een tekort aan alles. Wat ik kon laden heb ik daar naartoe gebracht. Van alles. Teveel om op te sommen.
Maar wat die geteisterde Walen nog het meest pijn deed, dat was de oplichting, de afzetterij. Vlak na de ramp kwamen er ineens tientallen zelfverklaarde aannemers en 'zogezegde' stielmannen als aasgieren op die menskes af. Ze maakten offertes, vroegen een voorschot en verdwenen met het voorschot en met de noorderzon!" Ik vroeg of dat kleine voorschotten waren. "Wat zou het", zegt Peter. "Dat schommelde tussen de 30.000 en de 100.000 euro."
Over de Waalse grenzen
Er zijn heel wat mensen die daar onlangs een huis hebben gekocht. Het huis is een krot maar de lening loopt verder. Deltours slotbedenking was machtig mooi: "Ongeacht kleur, stand of staat, elke mens in nood heeft recht op hulp. Geen bla-bla, geen fotooke voor de gazet,
neen, de handen uit de mouwen steken." Dank U wel, Peter Deltour, dat ge mij de toelating hebt gegeven uw prachthulpvaardigheid over de grenzen Waals-Vlaams heen, hier
te vernoemen en te huldigen.
Miserie in Marrakesh
En ge zijt voorzekers niet de enige, we hebben hier te Stede veel nobele Truienaren.
Ge vindt er van het 'gehalte Deltour' heel veel in de Rotary. De Rotary is niet alleen een vereniging maar ook een weldadigheidsbastion. In de Rotary zitten een zekere Luc Vroonen en Gérard Levecke. Beiden wilden op vakantie gaan in Marrakesh. Het werd geen vakantie.
De twee gingen in de Rotary met de 'schotel' rond en haalden voor 2.700 euro aan giften op. De Rotary Sint-Truiden en die van Marrakesh hebben samen hoogstnoodzakelijke goederen gekocht en uitgedeeld. Ook daar wordt de filosofie à la Deltour nauwgezet toegepast: "Geen
gezever, handelen!"
Truiense armoede
"Ge kunt een positieve verandering voor individuen teweeg brengen", dat zijn de woorden van een rasechte en welbekende Truienaar, Olivier de Mol, de voorzitter van die gulle club. En ook de voorzitter is doordesemd van die Rotaryfilosoof. Al sinds jaar en dag kan Sint-Vincentius op de Mol rekenen qua onafgebroken bevoorrading. Als ge u naar Sint-Vincentius begeeft, dan denkt ge dat dat de cinema opengaat, zo'n massa volk staat er. Zoals in een bijenkorf, zo hard wordt daar gewerkt. Enkel werksters en werkers, geen enkele koningin. Een zwaar vrijwilligerswerk van zovelen. Ik sprak met de spil van het geheel, Hugo Beckers, die vertelde dat tien procent van de Truiense bevolking in barre armoede vertoeft. Dat zijn dus 4.000 ongelukkigen voor wie de reddingsboei op de Naamse Vest ligt. Hoed af voor jullie klassemensen. De dames niet over te slaan, want, ik schat je lichtjes in de meerderheid. Kleine, vinnige handjes voor zware pakken, voor levensreddend helpen....