In zijn rubriek De Stoute Schoen laat Bernard Derwa zijn licht over Sint-Truiden schijnen
Droevig gezicht. Aan het kerkje van Guvelingen steken negen dikke boomstammen boven de grond uit, zo’n 40cm hoog. Gesneuveld. Alsof er een bom gevallen is.
Maar de stad heeft zich deze keer in goede zin herpakt. De eerlijkheid dwingt me om dit dik in de verf te zetten : Er zijn ondertussen 17 jonge bomen bij geplant. Ze lopen langs de fruitplantages van de ‘school van broeder Louis’, de Tuinbouwschool O.L. Vrouw.
De regio is bezaaid met vier grote, plechtstatige kastelen, omgeven door oude, gezonde bossen. Indien het nu ingezette plantinitiatief wordt doorgezet, dan wordt heel die streek een uitgestrekte, luchtzuiverende long. Prachtig. Het bestuur is de juiste weg ingeslagen en dat verdient een pluim. Met onze schier ontelbare fruitplantages kan een massale aanplanting van bomen van Groot Sint-Truiden een oase van groen maken.
Ligt niet eerder dáár onze roeping als fruitstad, ver van stoef en pocherij?
Het logo van de Commanderij van de Edele Fruiteniers: uitbundig groen met eronder “onze stikstof-stofzuiger”! Bomen zijn bovendien dankbaar. Ze kosten een peulschil, ge koopt er duizend voor 2.500 euro en ze eten hetgeen wij kwijtwillen : stikstofgassen.
Voorloper is Tony Stippelmans. Hij liep als eerste naar het stadsbestuur onder het motto: “Breng het bos naar de stad”!
Comments