De Truienaar is het ondertussen gewoon geworden, alle soorten narigheden moet hij vanuit het stadhuis verdragen. Als het geen zinloze parkeerboetes zijn, 'boetes - om- den- haverklap,
geldverspilling door rijen studies of cadeaus aan STVV, 'Stad der Schulden' draait vierkant. Maar het verhaal dat nu gaat komen, bijt de spits af.
Ge gelooft het niet. Een zekere Rob Reekmans van Halmaal heeft een mooi stuk
landbouwgrond in eigendom langs de Halmaalweg. Gans de voorkant tegen de weg, is afgeboord met Italiaanse populieren. Het probleem is dat die en veel te dicht tegen
elkaar geplant zijn. Opdat ze goed zouden kunnen groeien en in goede gezondheid zouden blijven, moeten ze op een afstand van 8 meter van elkaar staan. Hier staan ze op 60 centimeter afstand. Resultaat: ze zijn veel te hoog opgeschoten, hun stam is abnormaal
dun en ze zijn allen, zonder uitzondering, gedeeltelijk hol. Eén boom helt gevaarlijk fel over de Halmaalweg. Hij kan alle momenten afknakken. En dan? Grote ramp! Reekmans, de eigenaar is voor de wet aansprakelijk. De man laat er van de schrik zijn
nachten voor. Al meer dan één jaar is hij aan het bedelen bij zijn lieftallig Stadsbestuur om een kapvergunning vast te krijgen. "Niets van, gij kapt geen enkele populier" zo luidt het vonnis van 'Steed Welkom.' De arme Reekmans wordt horendul. Ik zeg her:" Trek u die stad niet aan, Rob, zieke en gevaarlijke bomen moet ge tegen de grond leggen, en ge hebt daar
geen enkele vergunning voor nodig." "Het gaat hier om mensenlevens!" En hij, gewetensvolle verpleger als hij is, antwoordt begrijpelijkerwijze: "Dat durf ik niet, kappen zonder vergunning.
Verkeersvrij
Plots krijg ik een ingeving: als die schepenbank ten stadhuize haar macht zo misbruikt, dan doe ik een beroep op een andere macht, ons Politiekorps. En verleden vrijdagavond, trok Reekmans naar het commissariaat met de smeekbedes: "Maak a.u.b vanaf nu de Halmaal-
weg in beide richtingen volledig verkeersvrij want daar kunnen alle momenten gewonden vallen." Per kerende was een Officier van Politie ter plaatse, hij stelde het gevaar vast en belde de brandweer.
Noodkapvergunning
Geen van beide Diensten begreep dat voor die zieke, scheve boom de Stad het kappen verbood. Op staande voet verkreeg Reekmans van de Brandweercommandant een noodkapvergunning. De dag erna, zaterdag om 3 uur, lag het gevaarte tegen de grond.
Een zorg, zwaar als lood, rolde van de schouders van Rob Reekmans af. De man was als herboren. Genoeg emoties en ongeloof, Beste Lezer, we gaan het hierbij laten, maar in een volgend artikel zal het Stadhuis en de Groendienst u nog een straffer verhaal vertellen.
Dan gaat U zeggen dat de 'schoen' dringend aan nieuwe lappen toe is.
Tot slot genoopt de eerlijkheid mij te getuigen van de uitermate grote en gewaardeerde vriendelijkheid en deskundigheid zowel van de Politie als van de Brandweer. Grootste onderscheiding. (get.) 'Reekmans-Derwa'.
Комментарии