in picture: Tiba
Een zondagochtendwandeling met ons Tiba, rustig in de stad, weinig mensen te zien. Op diverse plaatsen zie ik wel lege flesjes en blikjes liggen, zowel buitenkant van de Veisder als de binnenzijde. De Veisder zelf, voorzien van gasboetes van 250.00 euro deelt mee in de verzameling blikjes en flessen. Camera’s en zo zijn voorzien, dito controle?
Ik heb er geen probleem mee als mensen samen iets drinken, integendeel zelfs. Het gaat me meer over de onrust die zulke dingen zouden kunnen veroorzaken. Als burger wenst men te genieten van wat rust als daar het moment is voor aangebroken. Een tennisclub waar ’s avonds nog matchen gespeeld worden en het enthousiasme van de toeschouwers recht evenredig stijgt met het aantal gedronken ‘bokken, het kan allemaal voor mij, alleen… men heeft vrijheid als iemand anders zijn vrijheid niet wordt belemmerd hé.
Burgerzin
Hetzelfde met het vuil op straat : ik wil echt niet ‘zagen’ over peuken maar zondagmorgen, na enkele aardige plensbuien, liggen rond sommige horecazaken de saldi van de kankerstokken nog te blinken. Geen afvalbakjes te bespeuren, … waar moet die klant zijn peuk kwijt geraken? Een terechte stelling maar geen omgevingsvriendelijke benadering voor de omwonenden. Burgerzin, een idee dat de laatste tijd weinig promotie kreeg. Een oplossing die voor de stad nochtans veel imago-schade kan verminderen én veel ergernis voor de burger gaat vermijden. Waarom moet dat mondmasker, die verpakking van een bakje friet, een hamburger, zomaar op straat verdwijnen ? Wie draait daar voor op ? De brave burger die zijn bestuur betaalt via de belastingen, die zich genoodzaakt zien meer mensen in dienst te nemen om al die rommel op te ruimen… Een vicieuze cirkel, overal te vinden in ons land. We zouden een voorbeeld moeten nemen bij onze noorder- en oosterburen: daar is straatvuil een zeldzaamheid.
Oude normen
Burgers motiveren, een taak voor onze lokale overheid. We mogen niet vergeten dat de oude normen niet als vanzelfsprekend van tel zijn: vaak leven mensen in een gezin waar normen en waarden niet meteen met de paplepel erin worden geduwd. De stad moet zijn burgers helpen, wat uiteindelijk gaat leiden tot meer normale ‘burgerdiscipline’ Een preekje, een vraag tot beterschap, please, laat het voor iedereen aangenamer worden!