In het 'Parochieblad' van de stad staat dat wij met zijn allen verplicht zijn niet alleen de sneeuw maar ook het onkruid te verwijderen. Maar stoepen behoren toch tot het openbaar domein. Stoepen zijn toch eigendom van de stad, want zet er maar eens een stelling op, ge neemt grond van de stad in en ge moet taksen betalen. Maar het gras voor uw deur, dat is geen openbaar domein, dat is van ons, dat moeten wij verwijderen.
Weeral wij! Van onze zweet schuimt de Stad rijkelijk en jaarlijks 52 miljoen euro af. In die som zit de vergoeding voor de wekelijkse huisvuilophaling. Maar dat is verleden tijd: afgeschaft. Limburg - net' doet dat nu. De burger betaalt twee keer voor dezelfde dienst. En maar van zich afschuiven, en maar privatiseren, en de burgers maar meer en meer op kosten jagen. Tot zelfs voor hetzelfde dubbel betalen. In St-Truiden hoort ge continu nog twee klachten: 'De Stad is zo dood als een pier' en 'Ik ben naar de winkel gegaan, ik ben 25 euro kwijt en er lag niks in mijn kar.' Daar lachen ze zich ten stadhuize een bult mee. Zoals ze met alles lachen.
Nu terug naar onze nieuwe eigendom, het onkruid voor onze voorgevel. Het is de steden verboden nog onkruidverdelgers te spuiten. Dus moeten ze branden, dat is erg arbeidsintensief en schepenbank heeft de groendienst gehalveerd. Het onkruid groeit hen boven hun kop uit. Bovendien, bij warm weer, steken de groen jongens al eens de hagen van de mensen in brand, zoals deze zomer, tegenover 'Broeder Louis, 'Diestersteenweg.
Regelmatig komt de brandweer eraan te pas. Zoals altijd ligt de oplossing voor de hand: laat de Binken ervoor opdraaien, dan zijn wij, schepenen, van die netelmiserie af. Nieuw probleem: hoe gaat een gehandicapte, - rolstoelgebruiker, ouderling, of 'slecht te been'--persoon om de haverklap, met een 'patattenmes' tussen die dallen zitten krabben? Gaat dus niet. "Gaat perfect", zegt de 'Lege Doos- stad': "Als ge het zelf niet kunt, dan moet ge een gespecialiseerde dienst bellen. En hebt ge daarvoor de centen niet, dan smeren we u een gasboete aan, maar dokken zult ge, tot uwe laatste snik.
Nu weet iedereen, behalve de politiekers, dat tussen dallen onkruid uitdoen, schier onbegonnen werk is. Ge moet, gebukt, 'Stroef voor stroef' uittrekken. Want van 'product' spuiten, is er geen sprake meer. Enkel de boeren geraken er nog aan. De kersverse, nieuwbakken Directeur strategie vindt geen strategie om de oorlog aan 'vijand onkruid' te verklaren. Waarvoor hebben wij nu Napoleon toch wel nodig? Laatste ongelooflijk bewijs van pueriele onbekwaamheid: In Runkelen komen 35 bomen. Omdat de schuld niet hoos genoeg is, hebben ze van uit de stad een firma aangesteld: de firma Piusfloris. En wat moet die firma doen? Ga even zitten, want ge valt anders overrug. 'Paus Pius' moet die bomen niet planten, neen, hij moet de stad wijzen waar die bomen moeten komen...! En zeggen welke bomen oud zijn en wegmoeten. Onze fruitboeren moeten zich doodlachen. Onze rechercheur' Dirk Selis vraagt hoeveel 'Pius' kost aan de stad. Dirk doet dat gratis...
De Plantenstraat is een woonerf en hier komt men het onkruid enkel in het midden van de straat wegbranden. Langs de huizen laat men tot op 1 meter van de gevel het onkruid gewoon staan. Wie bedenkt eigenlijk zo'n Kafkaiaanse toestanden?