top of page

Michel en Julie fotograferen Villa Nolens: "Gaan ze hier ook zoals in Brussel al het moois omstoten"



De voorgenomen afbraak van de 'Villa Nolens' aan de Diestersteenweg en het mogelijks omstoten van al de mooie en onvervangbare bomen in het park stuit op unaniem protest. Een uitgeweken Brusselaar is hier komen wonen. Zijn naam: Michel Donders.


Een speciaal man, verslingerd op fotografie. Om u een gedacht te geven: op veertienjarige leeftijd haalden zijn ouders hem uit de school weg want hij deed 'gene klop'. Onder de bank, tijdens de lessen, leerboeken over fotografie lezen ofwel wegdromen met radiomuziek, die in alle stilte hem langs een 'oortje' bereikte. Hij volgde met vrucht drie jaar avondschool en aan zijn achttien jaar begon hij als fotograaf met passie zijn beroep uit te oefenen. Van zulk een gepassioneerde man is het dan ook niet te verwonderen dat hij vol bewondering blijft staan voor de Villa Nolens. Heel het domein en de villa staan open, in een mum van tijd leggen hij en zijn dochter Julie de pracht van huis en park vast in meer dan tweehonderd kunstfoto's. Die foto's zijn voor Trudocs.



Donders wil zoveel mogelijk Truienaars laten zien wat een enig stuk erfgoed ze bezitten. Met zijn foto's wil hij het verzet tegen die barbaarse afbraakwoede aanzwengelen. Donders: "Gaan ze hier ook zo zot beginnen te doen gelijk in Brussel, al wat mooi is tegen de grond smijten. Brussel is verworden tot een mottig en onbewoonbaar tentakel, hier is het duizend keren aangenamer wonen, maar dat ze nu toch eens ophouden met die fraaie stad

kaal te plukken."



Binnenin heeft de villa 'paleisallures' met unieke lichtinvallen, ge ziet goed op de foto's dat het interieur 'puntgaaf' bewaard is gebleven. Een woning, waardig eens

per jaar opengesteld te worden voor het publiek. Het Kliniekbestuur begint 'de puppers' te krijgen. Ze zullen daar gehoord hebben dat en een man en een vrouw in het park foto's

aan het nemen waren. 'Oh wee als dat er van de Pers zijn': zullen ze gedacht hebben.




En ineens hangt er een ketting en een paddenslot aan de ingangspoort. Ons 'Haspstadhuis' doet hetzelfde: alles 'inden duik' afstrikken, mist optrekken, niemand mag iets weten. Te laat, beeldenstormers van 'Saint-Joseph, te laat goedkeurende steede, de foto's zijn genomen.

Michel Donders heeft mij doen beloven dat ik hem van het begin van de intrede van de bulldozer zal verwittigen. Dan maakt hij opnieuw een reportage en dan Tater getoond worden wat een verwoesting er met brede glimlach is aangericht. Van majestueuze architectuur naar platte parking! Lamentabele imagoschade voor Trudokliniek.



1.265 weergaven1 opmerking

Recente blogposts

Alles weergeven
bottom of page