‘Zeg, Nicole, onze Max is een genie.’ ‘Kan ook moeilijk anders met z’n moeder, Topdokter Linda Vandenbempt van het Trudo Ziekenhuis’ ‘Haha. Weet je wat hij nu gedaan heeft?’
‘Je gaat het me vertellen.’
‘Hij heeft een data center gebouwd om bitcoins te minen.’
‘Flink.’
‘Een rek met computers die veel warmte afgeven.’
‘Heeft hij al iets verdiend?’
‘Hij heeft voor 5000 euro bitcoins gekocht en die zijn nu al 45.000 euro waard.’
‘Dat meen je niet!’
‘Hij kan die bitcoins voor echt geld inwisselen.’
‘Waw. Die jongen gaat nooit moeten werken!’
‘Hij is wel nog altijd zo oncommunciatief.’
‘De jeugd van tegenwoordig.’
‘Als ik hem vraag ‘Jongen, kan je je fiets in de garage zetten,
Dan antwoordt hij ‘Mm.’’
‘Als ik hem vraag ‘Hoe was het op school?’
Dan zegt hij ‘Mm.’’
‘Veel werk?’
‘Mm.’
‘Die jongelui van tegenwoordig, die praten niet veel. Die zitten de ganse dag achter hun computer. Of op hun gsm, en ze chatten de hele tijd.
‘Voor hun computer.’
‘Ja, natuurlijk.’
‘Onze Max is 16 en hij is een jongen van weinig woorden. Het zijn zelfs geen woorden die hij gebruikt, het zijn variaties op de klank ‘mmm’.
‘Mmm.’
‘Grappig. Hij was nochtans zo mooi begonnen. Als vierjarig menneke vroeg hij eens of het mogelijk is over dingen te spreken die niet bestaan. Met die vraag legde hij, zonder het te weten, de taalfilosofische basis voor literatuur, godsdienst, propaganda en nog een aantal dingen. Op een ander onbewaakt ogenblik vond hij de mathemische oneindigheid uit, toen hij zich afvroeg of hij ooit kon stoppen met tellen.’
‘Mmmm.’
‘Nu, 12 jaar later, beperkt zijn communicatieve activiteit zich meestal tot ‘hummen, het laten zoemen van ‘mm’. Hij vindt het ruim voldoende, en als hij iets meer te zeggen heeft, dan zal hij het wel doen.’
‘Je hebt niet altijd woorden nodig om te praten, lijkt hij me te willen zeggen. Een knor of een zoem in de vorm van een doffe klinker kan een hele wereld betekenen.’
‘Mmmm.’
‘Die ‘mm’ is een zeer krachtig instrument dat onwaarschijnlijk veel betekenissen kan uitdrukken.
Je hebt de neutrale ‘mm’ die instemming weergeeft. Ja, ik heb die fiets in de garage gezet. Doorgaans heeft die twee toonmomenten
Je hebt de licht afkeurende ‘mm’. Bof, het stelde weer niet veel voor op school. Een een-tonige, wat langer gerekte m.
Je hebt de vergoelijkende ‘mm’. Het valt wel mee. Iets minder huiswerk dan anders. Een een-tonige licht opgaande m.
Zeg Linda, jouw Max, spreekt die eigenlijk dialect?’
‘Een klein beetje maar. Na geluuf ich iet, dat hoor ik hem wel eens zeggen. Nu, dat beperkte vocabulaire van onze Max irriteert me wel eens, en toen ik hem dat zei, wees hij erop dat hij dat van mij geleerd had. Blijkbaar communiceer ik op een gelijkaardige spaarzame manier met zijn vader.’
‘Alex, zijn die betalingen gedaan?’
‘Mm’.
‘Waar ligt de afstandsbediening?’
‘Mm’.
‘Die laatste, verveelde ‘mm’ wil eigenlijk zeggen: ik ben niet aan het luisteren. Eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat Max die onbeleefde variant niet gebruikt.’
‘Goed van hem.’
‘Allez. Ik moet lopen. Ik heb zo meteen spreekuur. Ik moet nog naar de Dietersteenweg fietsen. ’
‘Na geluuf ich iet!’
Wie zich het boek 'Nicole & Linda' kan dat via de website www.pauldesmedt.be