Vier grote banken van Sint-Truiden hebben zich samengeslaan om gezamenlijk hun geldverrichtingen te concentreren in een soort 'wasserette' waar ge niet uw vuile was brengt, maar uw centen.
Het is daar niet te doen: wachtenden troepen daar bijeen op de troittoir, verkoeld, ongeduldig en mistevreden. Is dat nu nog een klantenverwelkoming? Van op de straat kunt ge alle handelingen gade slaan en binnenin ziet iedereen iedereen. Ge staat daar gelijk op een wandelend buffet, geen sprake van bankgeheim, van discretie, van prestige. En als er iets naars zou gebeuren, dan is die geruststellende bankbediende er niet meer om 'op de knop' te duwen.
Circus
Toen de banken de ene hold-up na de andere te verwerken kregen, hebben ze zwaar in beveiliging geïnvesteerd: sassen, kogelvrij glas, gepantserde deuren, alarmsystemen. Nu stoot Jan en Alleman de deur open alsof ge eender welke winkel binnenstapt. En neem nu eens een oude man van deelgemeente Wilderen, die een beetje geld wil halen of dragen. Hij vindt een chauffeur, die hem brengt. En dan begint het circus: rap de man afzetten op de stoep vóór de deur, met een hoop getoeter achter hem. Daar staat dat oud mens. Daar staat hij lang. Hoeveel keer doet de chauffeur den toer van de markt eer hij een plaatske heeft! En waarschijnlijk een boete, als cadeau.
Schaakmat
Deze 'muurinkrimping' van 16 automaten naar 4 zet het prestige en de klantvriendelijkheid der banken schaakmat. Het is een verlieslatende besparing. Het interieur van de 'K.B.C.-Grote Markt' was het prestige zelve, machtig mooi, amper gerodeerd, 'Madame Bank' doet prima zaken, de kleerkast moet vernieuwd. Haar 'vintage' gaat naar de klant....!