18 januari, een avondje theater in Sint-Truiden, meer bepaald bij Frank in de Humphrey’s. Christophe Elen en Luka la Menzo, oftewel Luc Lammens, samen op een podium. Het verhoog is niet groot, maar hun woorden des te meer!
Een leuk kader, een lekkere viognier voor mijn madame en een goede Paix Dieux voor mezelf. Leuk gezelschap erbij en we waren vertrokken voor een avondje vertier.
Luka start met zelfgeschreven songs in het dialect, zaken die het dagelijks én het liederlijk leven op een mooie manier beschrijven. Herkenbaar en goed begeleid op zijn akoestische gitaar.
Luc & Christophe
Christophe start na de pauze, een waardige hoofdact met herkenbare beschrijvingen over de mensen van onze stad. Een prachtige song over onze Vurige Stede mocht natuurlijk niet ontbreken. De zinnen wat verzetten, terug met de voeten op de grond bij de teksten van Luc & Christophe, wat Truiense uitdrukkingen die we kenden en sommige nog niet. Zalig om daar te zitten en spijt hebben dat het gedaan is… Ik ben fier op onze Vurige Stede maar kan me moeilijk voorstellen dat Hasselt, dé hoofdstad van Limburg, zo’n artiesten in hun bevolkingsregister heeft staan. Als dat het geval zou zijn, ben ik bijna zeker dat ‘m aangespoeld is.
Weinig gekende Truienaars in de zaal…
Bij deze voorstelling heb ik in feite niet zoveel Truienaars gezien, een enkeling met zijn madame, sommige die ondertitels nodig hadden om dat Sint-Truins te kunnen begrijpen.
Zulke initiatieven, gelijk de samenwerking tussen het CC De Bogaerd en onze Frank, het is een unicum en kan alle steun gebruiken om het vol te houden. In onze stad, eigenlijk die met de meeste schuld van heel Limburg, hebben we toch een schitterend kunstaanbod. We hebben zoveel enkel interparochiaal* bekende kunstenaars, waar ik dus iets ga aan doen voor alle duidelijkheid. Ze verdienen veel meer aandacht. (*gepikt van Luc tijdens zijn optreden)
Frank, de duizendpoot…
Frank, de toffe uitbater van de brasserie-café-restaurant-bar Humphreys… noem het maar polyvalent, dit alles in het cultureel centrum, organiseert momenteel bovendien een fototentoonstelling (loopt tot begin maart en dit tijdens de openingsuren ) met werken van Erik Jamar, een lokaal maar ongelooflijk getalenteerd persoon, trouwens ook een geboren en getogen Truienaar. Binnenkort heb ik een afspraak met hem om meer te weten komen over de herkomst en de sporen van dit talent. U krijgt daaromtrent, dra nog een verslag.