In zijn rubriek De Stoute Schoen laat Bernard Derwa zijn licht over Sint-Truiden schijnen
In een recordtempo, dat alle verbeelding tart, is de vorige bewindsploeg erin geslaagd het imago van de stad aan diggelen te slaan en haar winkels en cafés vleugellam te maken.
Een regelrechte aanslag op het commerçantenprofijt, was het platleggen van de halve stad. Een maanlandschap van putten, bergen en buizen sloot de toegang naar winkels en naar horeca af. U met de auto in die chaos wagen, was uzelf pijnigen.
Ziekelijke beboetingsdrift
Maar dat was nog niet genoeg geplaag : de wirwar ging gepaard met een ziekelijke beboetingsdrift van de parkeerwachters, echte tikbommen voor de opgejaagde en, uiteindelijk, weggejaagde klanten, werkende verpleegsters inbegrepen!
Het gevolg laat zich raden: leegstand, 'Over te nemen', 'Te Huur', bij de vleet. En daarna komt verloedering. En uitgerekend nu, nu de handel in onroerend goed op zijn laagste pitje staat, gaat de stad zich ontdoen van een aanzienlijk deel van haar onroerend patrimonium.
Schuldenstolp
De ervaring leert dat lompe politieke en talrijke leegstand de investeerders afschrikt. Een handelshuis geraakt ge in ‘Hoofdstad Hasp’ moeilijk kwijt. Ge moet het omzeggens weggeven en dan nog. Kijk maar rond : wie, behalve Gielen, durft hier nog een zaak op te starten? De “Leegstandstad” is gewurgd onder een schuldenstolp waaraan de 'verpatsing' van onze (want met ons geld verworven) goederen niets zal veranderen.
Ik begrijp het goed dat het Stadhuis nu, met de staart tussen de benen, achter onze rug, heimelijk, gans dat boeltje ‘erdoor wil jassen’. Ge zoudt voor minder beschaamd zijn!
Comments