Samen met de mensen van de Ziekerenweg en Olympialaan zijn we meer dan opgetogen over het snelle en positieve gevolg dat firma Croes heeft gegeven aan de diepladerstationering. De mastodont is verplaatst, dank en proficiat, mensen van bij Croes.
Iedereen 'foetelt' wel eens, maar als ge u zonder morren direct 'herpakt', spons erover. Nu iets anders. In de Zoutstraat, op zestig meter van het Stadhuis, is er een braakliggend stuk grond, over 25 meter tegen de straat afgesloten. Niemand mag zien hoe dat perceel erbij ligt.
Niemand, behalve de ratten! Een ganse kolonie heeft daar haar intrek genomen. Ze leven er op grote voet: voorbijgangers die hun frietje of burger niet opkrijgen, kieperen het gezwind over de afsluiting. Dat voedsel is direct weg, ge ziet nog enkel verpakking liggen, verspreid over de grond. Al sinds jaar en dag, een stort in het midden van de stad. Maar er is erger. In het huis, Beekstraat 23 is er een dikke, houten scheidingsmuur
Openluchtcontainerpark
Daar boren ze met hun tanden als een kettingzaag doorheen. De muur is versterkt, de gaten zijn herverschenen. Tegen goed gevoederde ratten is geen kruid gewassen! De aangrenzende man is verplicht de ratten op zijn koer binnen te laten om ze vergif te voederen. Verre van aangenaam! Een rat is al gezien in het huis aan de overkant van de straat. Niemand trekt zich van dat 'openluchtcontainerpark' iets aan. Als na een ongeval de Duraslaan zelfs geen fietspad krijgt, wat zou dan een paar dozijn ratten het stadhuis aan de gang kunnen trekken. Maar er is hoop: de eigenaar vraagt om op die grond te mogen
bouwen. Tot het zover is, een raad aan de Wijkagent dat hij maar niet onderuitgaat met zijn vélo om een rat te ontwijken...