In zijn rubriek 'De Stoute Schoen' laat Bernard Derwa zijn licht over Sint-Truiden schijnen
De 'à la Heeren-verdedigingsstrategie' is dezelfde als die gevolgd wordt door heel de stadhuiskliek: alles doodzwijgen, zolang het gaat. En als de politiekers dan toch niet anders meer kunnen dan te praten, dan regent het kletsen prietpraat, leugens en verdachtmakingen. Met zo'n manier van doen hebt ge als burger niets in de pap te brokken.
Voorbeelden genoeg. Het afvuurtempo van de 'boetemitrailletten' houdt gestadig en onverminderd aan. Klanten afschieten blijft dagelijkse kost. Zelfde kadans in het maken van schulden. Nu zou er een vierde studie! van een extern bureau - onbetaalbaar natuurlijk - besteld zijn.
Tot ver buiten de Provinciegrenzen is het baldadige 'vaccincircuit' op woede onthaald. Tot zelfs in Wallonië gaf de voltallige pers aan de fiere Hoofdstede van de Heilige Trudo een kwalijk geurtje. Dat is pas het toerisme naar de mooie bloesems lokken.
Grof stelen eist een grof verweer: Dirk Selis krijgt de Gerechtelijke Politie thuis. Krijg maar eens een bevel tot huiszoeking als jonge man onder uw neus geduwd. Door vier politiemannen. En dat is nog niet genoeg. Heeren heeft niets misdaan, de klokkenluider, dat is de 'ellenderik', die moet worden opgespoord door het Gerecht. En gans de meerderheid loopt in de pas. Als schapen 'bleiten' ze in dezelfde richting. Want noch de “kadodders’ noch de "Niks Van Aan - sloefen’, noch de 'blauwe bataljonscommandanten’ durven uit de rij te treden. Zij zwijgen. 'Wie zwijgt, stemt in'. Dus de Leider mag aanblijven. Een veel te wrede kaakslag in volle gezicht van de diepbeproefde familie Piccard en de vier andere families. Ondraaglijk: ik zie die Oudjes al zitten, bevend en met smekende ogen, alle vijf voet vragend: "Wanneer brengen ze mij mijn 'pikuur'. Ga eens vragen of mijn spuit nog niet aangekomen is."