Een horecaman belt mij op. Of ik eens wil binnenspringen. "Ik zit tussen hangen en wurgen, de Stad wil ons de doodsteek geven." En het is waar. Eerst heeft de handel geleden onder de gezegende hand van opbreekstippel! Overal ineens modder en miserie.
Weinig klanten om in die chaos te ploeteren. En weinig geld kwam er nog binnen. En in plaats van 'Hier is een fiets gewonnen' hadden ze beter " Hier zijn hopen boetes gewonnen." opgehangen in de etalage. Nog maar dalende 'passage'! De mensen reden naar boetevrije parkings' en kochten daar. En nog maar net had 'stootcommandant Vossius' alle café 's verplicht hun terrassen af te breken en een 'bokaal' te kopen. Kassa- kassa, per terras 80.000 euro, drie keer teveel volgens een expert. 't is nog niet gedaan, elk jaar betaalt ge aan Agost een vast recht van 7.000 euro. En de binnenruimte blijft van Stadje-Slokop: op commando van die heilige politiek moet de café baas zijn terras 'vrijgeven'. En als ge met al die absurde en abusieve kosten uw huishuur ( op z'n minst genomen 3000 euro) en uw stookkosten in het terras van 1300 euro per jaar moet af dokken, dan droomt ge 's nachts nog van één ding: een grote mat met daaronder de sleutel van uw cafédeur...
Vergunning
Toen de bokaalterrassen aan de handelaars werden opgedrongen, heb ik in alle toonaarden gezegd dat geen rosse politieke kop een burger kan verplichten zijn mooie terras naar het stort te doen noch hem kon verplichten die mottige 'bokal' te kopen. Maar alle horecamensen reageerden op dezelfde manier: "Ziet dat ze u geen vergunning meer geven om op de stoep te staan". Ofwel : " Ze kunnen u op honderden manieren 'den duvel' draaien als ge niet doet wat ze zeggen.
Onze Vos
"Het slokop-achttal durft geen vergunning weigeren aan diegenen die hun oude terras houden want dat heet discriminatie. Dan gaat ge naar Hasselt. En als ge daar zegt dat van de Heilige Trudo komt, dan lachen ze zich een bult. Ik weet het uit een zeer betrouwbare bron. Eén enkeling volgde mijn raad. Totdat 'onze Vos' zich even over de man ontfermde. Gevolg:" Drinkt ge er ene voor mij, maar ik ga toch maar doen wat ze zeggen... Dat pintje smaakte maar flauw en lauw en ik dronk er maar ééntje.