In zijn rubriek De Stoute Schoen laat Bernard Derwa zijn licht over Sint-Truiden schijnen
Afgelopen woensdag, was het 'De Dag van de Verpleegkundige. Ik was even razend als beschaamd: hebben die arme verpleegkundigen toch niet een ‘bedelbrief" geschreven ter opwaardering van hun beroep aan Pater Frank Vandenbroucke, God weze hem genadig, zijn ze al twintig jaar lang aan het manifesteren in Brussel, ze hebben voor ons gezondheid, lijf en leden, sommigen zelfs hun leven opgeofferd om ons waar te redden. En wat krijgen ze van ons: stank voor dank, met andere woorden minachting.
Drie tot vier jaar zware studies, gebukt lopen onder de verantwoordelijkheden, bespied worden door het Gerecht voor het kleinste foutje, heffen, tillen, stoten ten koste van de rug, om den haverklap ' de nacht doen' en al jaren na elkaar steeds maar minder handen voor steeds maar meer bedden. Opgezweept en afgepeigerd gaan ze naar huis met een ‘maand-aalmoes van 2.250 euro waar de helft van afmoet, want het ís bruto. Ge kunt er het zout op uw patatten niet eens mee betalen. Voor de geneesheren is het zeker even erg. Onlangs legden ze even het werk stil. Ze zijn gewoon op. Ze worden nu van bovenaf overdonderd door een wildvreemde manager die amper een griep van diarree kan onderscheiden, die van geneeskunde geen jota kent en wiens salaris gelijke tred houdt met het zweet dat hij uit de 'doktoors' en uit de verpleging kan pitsen. De politiekers geven niets. Zij kennen maar één uitspraak uit het Evangelie: "Voorwaar ik zeg u; aan wie geeft zal worden bijgegeven, aan wie niets heeft zal worden ontnomen," Voorbeelden genoeg. Charles Michel was nog maar pas aan zet of hij droeg 6 miljard Euro naar de bedrijven, die zo rijk zijn als het water diep is, het geld doorsluizen naar hun aandeelhouders en geen halve baan creëerden. Want aanwerven is er sinds 1970 aan het uitgaan. Robotten brengen pas goed op.
Maar, mijn bewonderde doktooren en mijn beminde verpleegkundigen, is het nu nog niet opgevallen dat wanneer de gevangenisbewakers, de luchtruimcontroleurs of de vuilnisophalers staken, naar die wel wordt geluisterd en dat hun etsen vrij vlot worden ingewilligd? Waarom zij wel en jullie niet? Omdat zij een staking 'au finish' afkondigen en jullie niet. Jullie zeggen allemaal: ”Wij laten onze patiënten niet in de steek', Brussel weet dat maar al te goed. Brussel bekommert zich niet om dat stoetje verpleegsters, braaf door de straten lopend, en s' avonds ontmoedigd naar huis. Naar de vele bedden. Ik sprak met jullie syndicaat. Die durven geen serieuze staking afkondigen. Ik begrijp dat. Zoals in de gevangenis gaat het hier om mensen, zieken, Maar wees gerust, zoals de politie de taak van de cipiers overneemt, zo zal het leger 'Medisch dienst’ vervangertje spelen. Ik verdedig met klem de medische sector, want had ik ze niet gehad, dan stond dit artikel hier niet, want dan was ik 'den hoek om!' . Geen kwestie van gans een Provincie 'plat te leggen'. Enkel Trudo, bijvoorbeeld. De voortrekkersrol, weet u niet... Ik ben bereid op elk moment te 'babbelen' met de plaatselijke syndicale afgevaardigde.
Wat drinkt U?