Een paar dagen Normandië gaan ‘onveilig’ maken, ons Tiba, mijn vrouwtje en ikzelf. Genieten van lange wandelingen op heuvelachtig terrein, de testing van de kuiten, de billen, de voeten, frisse lucht en genieten van vergezichten, ook van de krijtrotsen (les falaises) van Etretat, heerlijk!
Terug in onze Vurige Stede, een brievenbus vol met boekjes, de krant en ook de briefomslagen met die verfoeilijke venstertjes…. Eén daarvan was het kadastraal inkomen. Ok, iedereen moet dat betalen, is een soort ‘onderdeel’ van het gebruik van openbaar terrein en de diensten die dat zouden moeten verzorgen. Als ik dan kijk naar de opdeling van die taks, dan zie ik dat Sint-Truiden gaat lopen met meer dan 75 % van het ganse bedrag. Ik ben regelmatig al aan 't ‘zagen’ over het onderscheid tussen het wonen, binnen- en buitenkant van de Veisder. Ik zie het onderscheid tussen het kuisen van de straten, de stoepen, de verkeersregelingen, … kortom als burger die evenveel bijdraagt, dit in verhouding met de grootte van de woning, vind ik dat niet eerlijk.
Volgens een belangrijke politicus van onze stad woon ik in een arbeiderswijk van onze Vurige Stede, ok dat is een perceptie gelijk een ander. Ik woon daar graag, heb doorgaans leuke buren, een fijn café – terras in de buurt, kortom helemaal niets mis. Ik heb het voordeel van onze eigen stadstuin, heerlijk wonen in feite.
Geen vuilbakken
Onderhoud van onze Naamsesteenweg, aanpassing van de slecht geplaatste stoep, niets daarvan! Vuiligheid die rondzwerft, de uitweg van de stad waar automobilisten vuil zien liggen en hun overschotten uit de autoraampjes zwieren. Bewoners van andere wijken, van alle sociale klassen, passeren onze straat, totaal geen probleem. Waarom moeten er dan bij ons alle zakken worden leeggemaakt, ze zijn ervan af, wij zitten ermee…. Wie mag het opruimen? De stad doet het niet, ze zet er geen vuilbakken, zijn we tweederangsburgers? Waarom gebeurt er dus niet meer met de centjes die onze buren en ik nu weer kunnen ophoesten?
Onkruid voor eigen deur
Oppositie en meerderheid beweren dat de burger zijn mentaliteit moet aanpassen. Gebeurt dus niets mee : iedereen voor zichzelf en weg dat blik, peuk, plastieken beker. De buurt moet zelf ook natuurlijk uit de schelp komen. Initiatieven zoals dat van de plantjes van de Naamse Vest is super en verdient navolging. Het onkruid voor de eigen deuren wieden zou ook een verademing zijn. Daar moet de stad de burger, ongeacht zijn of haar afkomst, eigenaar of huurder, wel bewust van maken. De eigen stoep proper houden zal dus dan maar moeten.
In feite niet meer dan normaal, alleen spijtig dat het binnen de Veisder wel door de stadsdiensten gebeurt, waar wel vuilbakken staan, kortom, het wordt een echte haat-liefde-verhouding als eigenaar van een stadswoning met een stadsbestuur dat met oogkleppen uit hun ivoren toren kijkt naar het ‘plebs’ daar beneden. De geschiedenis herhaalt zich steeds, het ergste is dat ons bestuur niets heeft geleerd van de les in de historie. Wake up please!