Tiba, geschoren of met wilde haardos, het blijft gelijk : ze beroert mensen. Ze is geen puppy meer maar haar ogen stralen een grote ‘onschuldigheid’ uit. Haar kwispelende staart verraadt dat ze die mevrouw of mijnheer vertrouwt, waar dus de aaitjes onder haar kopje welkom zijn.
Na het obligaat bezoek aan het kerkhof en de even traditionele maar heel lekkere pannenkoek bij mijn zus, komen we terug in onze Vurige Stede. Tiba trekt ons letterlijk binnen bij onze bierheimat, met name De Bron, ook haar bron voor een voor haar lekker koekje.
Voldongen feit
Een verademing qua prijs voor een sociale Cristal, zeer goed getapt en prachtig geserveerd. Een vergelijking met ons bezoek tijdens het weekend aan een zaak in Knokke, waar ook de Cristal op een 100 % juiste manier uit de kraan liep, geeft dus weer dat ze daar bijna het dubbele vragen voor hetzelfde biertje. Je krijgt de rekening en staat voor een voldongen feit: prijslijsten worden zelden bekeken in een gewoon café en ook niet gevraagd, het was erg gezellig, veel volk en wij zaten in een zeer aangenaam gezelschap. Wat kleine hapjes, een ongetwijfeld lekkere latte, wat bubbels voor de dames en dus voor bibi 2 pintjes van dat heerlijk Alkens gerstenat. 91 euro minder en verder stappen richting van de zeedijk….
4 euro te veel Ik neem aan dat energie voor iedereen duur wordt en zeker ook voor onze horeca die kreunt onder die zware last. 4 euro voor een sociaal product zoals een pils hoort te zijn, is echter teveel, er echt over zelfs. Het levert wel een aanknopingspunt om tot een gesprek te komen met mensen die je niet kent en toevallig de tafel naast je aan het genieten zijn van een lekkere hap uit Kim zijn keuken. Tiba wordt geaaid waarbij we steevast moeten vertellen dat het geen ‘labradoedel’ is maar een authentieke Spaanse Waterhond.
Olievlek Zijn wij toch blij dat we bij ons Sint-Truiden tot op heden ontkomen aan die zondvloed van erg hoge prijzen voor een democratische consumptie. Het is te vergelijken met een olievlek die verder en verder trekt: van het zeetje richting Hasselt waar men ook iets kent van de hogere prijszetting, tot onze Grote Markt waar de horeca ook gedwongen wordt meer en meer te vragen voor een gewone koffie of pintje. De ‘Veisder’ is blijkbaar een grens waar het lijkt of de bomen die olievlek proberen tegen te houden.
Bewustwording
Ons stadsbestuur dient zich echt bewust te zijn van het belang van de horeca in onze Vurige Stede. De uitbaters moeten beschermd worden tegen hoge taksen (denken we maar aan die terrassen belasting) en andere capriolen van onze politiekers. Het is dankzij de horeca dat de rest van de winkels kan draaien : de combinatie tussen een betaalbare consumptie en het shoppen is essentieel voor het voortbestaan van Sint-Truiden !
Beste Erik, in de volksmond zegt men: je voelt het aan je water als het fout loopt, wel vier euro voor een volks pintje is er ver over. Iedere onkostenverhoging als excuus gebruiken om de prijzen te verhogen klinkt nogthans logisch. De vraag echter is: "wil of kan de klant het blijven betalen?" En dat je zoals ik hierboven zei dat een mens het aan zijn water voelt als het fout loopt, wel je kan er donder op zeggen dat de sector gedoemd is om te verdwijnen.
Al op verschillende plaatsen In Frankrijk sluit de horeca zijn deuren op het sluitingsuur van de winkels. Op zondag doet men zelfs niet meer open. De tijd, zoals vroeger, van de bak bier…