De Wereld van Tony De Voeger: "Hobby's: de herfst"

 

Ze spreekt normaal nooit af met mannen van dating­sites, maar zijn profielfoto op Tinder intrigeert haar ontiegelijk. Deze man doet zijn best niet. Hij doet zich niet beter voor dan hij is. Hij imponeert door niet te imponeren op een platform waar geïmponeerd dient te worden. 

Zijn jas, zijn hemd, zijn borsthaar, zijn platheid, bijna boers. Zoals hij op zijn profielfoto in de camera kijkt; het raakt haar. Hij heeft de ogen van iemand die geen vlieg kwaad doet, maar wel al sinds zijn geboorte Vapona spuitbussen verzamelt. Ze lacht als ze leest wat zijn enige hobby is.

Hobby's: de herfst

Het derde van de vier jaargetijden is zijn speeltuin, denkt ze. Ze tikt 'Wat ga je straks doen?' in het chatvenster. Hij leest haar bericht en kijkt naar haar profielfoto. Ze staat op het strand in Blankenberge. Haar haar staat wat naar rechts. Het waait. Op haar schoenen zit wat nat zand. Hij begrijpt het natte zand. Ook hij zou weleens voor een halve dag aan haar schoenen willen plakken. 

'Heb je nu wat te doen?' tikt hij. Dan legt hij zijn telefoon met het scherm naar beneden op de keukentafel. Hij wil niet lezen dat ze nu iets anders te doen heeft. Iedereen heeft nu iets anders te doen. Zelfs als ze nu niets anders te doen heeft, zegt ze dat ze nu iets anders te doen heeft. Niemand wil afspreken met mensen die nu niets te doen hebben. 

'Ik heb niets te doen. Waar zullen we afspreken?' stuurt ze terug. Dan verstopt ze haar telefoon onder haar kopkussen. Ze wil niet lezen dat hij niet komt. Dat hij toch iets anders te doen heeft. Ze kan het al in zijn agenda zien staan: '13 uur 45. Laat ze maar stikken'.

'Over een uurtje aan het park langs de frituur?' schrijft hij. ‘Ga je me de herfst laten zien?' ‘Nee, ik ga jou aan de herfst laten zien', schrijft hij. Als hij dit berichtje terugleest, komt er een brok slijmerige kots naar boven.

Ze lopen door het park. Ze wandelen door zijn hobby. De herfst draagt vandaag zijn allermooiste kostuum. “Mag ik je iets vragen?" vraagt hij. Ze knikt terwijl ze lacht en wacht met opengesperde ogen op zijn vraag. 

"Ben jij zo iemand die kwaad wordt als ik je niet aankijk tijdens het vrijen? Ga je dan ruzie maken en zeggen dat ik aan een ander denk? Ik hoop het niet, want dat haat ik." “Dat haat ik zeker, bij goeie seks wil ík goed bekeken worden!” schreeuwt ze door het park. “Is er nog iets wat je haat?" vraagt hij.

"Ik haat het ook als koppels die elkaar van het internet kennen, doen alsof ze elkaar niet van het internet kennen. Dat ze een heel verhaal verzinnen over een onbestaand café of een verre vakantie. Jij en ik, vriend, wij kennen elkaar van Tinder."

De man heeft zijn arm op haar schouderblad opgehangen. Vanaf een bankje kijken ze naar de herfst. “Wat vind je zo mooi aan de herfst?" vraagt ze. “Dat hij elk jaar terugkomt. De wind en de regen. De muisjes die zich verstoppen. Een paraplu die niet opengaat. De mensen met hun herfstig geklaag. “Je bent geweldig," zegt ze.

Ze verstopt haar hart onder de gevallen bladeren en hoopt dat hij gaat zoeken. Dat deze herfst nog lang mag duren. De man gaat door zijn knieën en begint in de bladeren te zoeken. Héél eventjes schrikt hij op. Over zijn hand loopt een piepklein muisje met ragfijne klauwtjes en oogjes van glanzend carbon.