Deze ochtend in onze vurige stede, passanten, verscholen achter hun mondkapje, geen expressie van enige emotie, geen contact zoekend, opgesloten in een misschien bekrompen geest…
Het is natuurlijk te begrijpen dat mensen onzeker zijn. Het houdt ook niet op hé: virussen met diverse varianten, niet wetende wat de gevolgen zijn als ze je te pakken krijgen. De reclame op de radio over diverse activiteiten, waarvan we niet weten of ze binnen een paar weken wel kunnen doorgaan… Ze worden afgelost door klagende politiekers vertellend dat ze hun goesting niet krijgen. Specialisten die onzeker zijn, ook niet wetende waartoe die nieuwe variant in staat is.
Een hoop onzekerheid dus, niet goed voor de zelfzekerheid van ons als burger, laat staan hoe dat gaat lopen qua kerstaankopen, winkels die mogen openblijven maar weinig verkopen en toch geen overheidssteun krijgen. Horeca met veel minder bezetting, waar klanten hun reservaties annuleren, waar de uitbaters ook geen financieel ruggensteun mogen verwachten
‘stemmenverliezen’
Maatregelen die niet zozeer zijn gedoseerd op de volksgezondheid maar eerder op de lege staatskas die al die extra kosten niet meer kan dragen. Politici die maatregelen vooropstellen waarbij onderliggend de grens van het ‘stemmenverliezen’ niet mag gepasseerd worden. Politici die in feite enkel zicht willen houden op de visie van hun partijleiders en hun behoud van het goed betaald zitje. Ze kiezen ervoor windowdressing voorrang te geven: een cultuursector die veel heeft geïnvesteerd in een meer veilige ontvangst van hun toeschouwers, wordt nu, als een soort van gemakkelijke prooi, opnieuw naar de slachtbank gebracht.
Modern betaalsysteem
Zelfstandigen die ondertussen veel geld hebben uitgegeven aan ventilatiesystemen, aan zuurstofmeters, .. Ze krijgen dus een langere afschrijvingsperiode te verwerken op hun investeringen. Ik denk dat deze c-crisis ervoor heeft gezorgd dat heel wat zaken, die in het verleden minder in orde waren, nu wel ok zijn geworden. Denk ook maar aan de snelle switch van betaalsystemen, winkels die vroeger draaiden op cash hebben nu, op een paar hardnekkige ‘zwartwerkers’ na, een modern betaalsysteem om hun klanten van dienst te zijn op een meer veilige manier.
Wegsteken achter ‘schrik’
De consument heeft schrik, schrik van de gevolgen van een aanslag op hun gezondheid. Gevaccineerd zijnde, denk ik dat we toch redelijk goed beschermd zijn tegen de gevolgen van zo’n aanslag. De cijfers van de bezetting in de intensive care afdelingen geven dat ook duidelijk weer. We kunnen ons niet blijven wegsteken achter ‘schrik’, we moeten durven een berekend risico te nemen om ons leven terug op een breder spoor te krijgen. Genieten van dat bestaan, de dag plukken als het enigszins kan.
Motoren wegvallen
Het lokaal bestuur zal ook niet in staat zijn om de commerciële motoren van Sint-Truiden te ondersteunen. Een langer verblijf van onze gemeenschappelijke virus-vijand kan dus wel eens penibel worden voor onze lokale middenstand. Het enige wat we als burger kunnen doen, is durven handelen, genieten en ... al onze aankopen laten doorgaan bij die plaatselijke handelaar: als die ‘motoren’ wegvallen is onze vurige stede helemaal failliet.
Niets meer gehoord
Ondersteunende woorden van onze burgemeester en schepenen hebben we de laatste tijd ook niet meer gehoord. Dat is iets dat NIETS kost maar emotioneel voor de burger wel een must is om te mogen ontvangen.… Hou er toch de moed maar in, geniet zoveel als mogelijk van je vrienden en familie en onze vurige stede !
De voortdurende stijgingen van de levensduurte staat haaks op de resterende koopkracht. Het is dus enkel een kwestie van tijd dat de vurige stede op termijn gedoemd is om stillaan verder uit te doven.