Het is bij wijlen hartverwarmend hoe vele Truienaren onze vermaledijde webstek genegen zijn, of er alleszins plezier in hebben. Regelmatig houden stadsgenoten mij dan ook tegen met de woorden: "Ik heb nog een straf verhaal voor Trudocs." Dan spits ik mijn oren en verschijnt een lichte glimlach op mijn lippen, want ik weet, hier ontkiemen de beste artikels. Zo ook het volgende verhaal.
De immer aimabele advocaat meester Erwin Delvaux drinkt samen met enkele vrienden een laatste glas in het café 't Bistroke in de schaduw van de Onze-Lieve-Vrouwekerk. "Ik heb onlangs enkele verkeersboetes gehad in de Luikerstraat", zo begint Erwin Delvaux zijn verhaal. "Misschien is het wat beroepsmisvorming, maar over sommige boetes was ik toch niet meteen akkoord. Ik belde naar de stad en maakte eens flink van mijn oren. De stem aan de andere kant van de lijn legde mij van naadje tot draadje uit dat de camera's mij gefilmd hadden en geregistreerd hadden. 'Welke camera's dan wel?', vraag ik nors. 'Wel die tussen de Di en de Hunkemöller hangen', antwoordt de stem. Ik dacht dat ik het in Keulen hoorde donderen. Die hangen potverdomme tegen mijn eigen gevel. Maar nu komt het, de stad heeft mij nooit iets gevraagd, laat staan dat ik daar toestemming voor gegeven heb. En dat passeert hier maar allemaal. Geef nu toe Dirk, dat is toch een straf verhaal."
Inderdaad meester een staf verhaal en erger, dat passeert hier allemaal.
Comments