De herhaling van de herhaling op tv, series die we vanbuiten kennen. Hier en daar wat doorspekt met een quiz uit een ver of nabijer verleden… Gelukkig is er nog een Tour de France, wat voetbal, alhoewel dat onze Rode Duivels toch beter waren hé…
Netflix, de ene serie achter de andere, afleveringen zonder tussenreclame, je krijgt nog geen tijd om een nieuwe pint uit de frigo te halen, laat staan een goede fles wijn uit de kelder.
Wandelen in de stad, zolang het droog is, kijken of er nog wat live – muziek te genieten valt.
Waar is de tijd dat we thuis ‘op den buiten’ een zondagavond een bas-saxofoon hoorde, kippenvel – moment, dat sexy geluid in de schemering, geen auto te bespeuren die zondagavond, heerlijk gewoon!
Live muziek helpt een mens om zorgen te vergeten, dansen erop is nog een stapje verder, een 'pasa doble' in de richting van meer gelukzaligheid. De muzikale fouten die gespeeld worden, de zangeres die een toontje té laag gaat, geen probleem, de vergiffenis is enorm en oneindig, zolang als ze maar blijft zingen. Toch heerlijk dat stemgeluid van een zangeres uit vlees en bloed, meestal ook nog mooi om naar te kijken, fantasieën ontstaan in de vergrijsde geesten van menig manspersoon bij de toehoorders.
Ook dat is onze zomer, zelfs in deze c-tijd, is dit belangrijk. Onze middenstand, meer bepaald onze horeca-mensen hebben de boodschap duidelijk begrepen, Zomerse avond muziek houdt de mensen in de stad, de portemonnee gaat open en vult het gat op dat eerder tijdens de vorige maanden is geslagen.
Een stad zoals Sint-Truiden, een soort van ‘miss middle majority’, een stad die in feite niet zo uniek is, maar dat wel kan worden door haar organisaties. De middenstand, onze motor van de herleving, de redders van het failliet zijn, dat hebben we nodig ! Thanks !