Noorderlicht boven Sint-Truiden
Floersen van onweez’lijkheid
gedrapeerd in sluierlicht
weven zich boven de einder
tot een tijdloos minnedicht
Helder doemt jouw silhouet
uit de diepe noordernacht
zwak en zachtdiffuus omstraald
in poëtisch pure pracht
Uit het smetloos polychroom
van dit ijzige damast
dampt de schoonheid van je ziel
tot een kristallijn albast