Noorderlicht boven Sint-Truiden

Floersen van onweez’lijkheid

gedrapeerd in sluierlicht

weven zich boven de einder

tot een tijdloos minnedicht

Helder doemt jouw silhouet

uit de diepe noordernacht

zwak en zachtdiffuus omstraald

in poëtisch pure pracht

Uit het smetloos polychroom

van dit ijzige damast

dampt de schoonheid van je ziel

tot een kristallijn albast