Ode aan de Truiense Stadsbeiaardiers

Aamborstig hijst de beiaardier

zich langs de wenteltrap

en ontvouwt er, op het klavier,

zijn partiturenmap

Met pinkslagen op ‘t manuaal

vrolijkt hij ’t belfort op

dat glunderend zijn recitaal

over de stad uitstort

Met een vibrerend tremolo

klepelt hij ‘t Limburgs lied

over de stede van Trudo

waar iedereen geniet …

En van Zoutleeuw tot Kortenbos

laat hij al zijn octaven los