Ode aan de Truiense Stadsbeiaardiers
Aamborstig hijst de beiaardier
zich langs de wenteltrap
en ontvouwt er, op het klavier,
zijn partiturenmap
Met pinkslagen op ‘t manuaal
vrolijkt hij ’t belfort op
dat glunderend zijn recitaal
over de stad uitstort
Met een vibrerend tremolo
klepelt hij ‘t Limburgs lied
over de stede van Trudo
waar iedereen geniet …
En van Zoutleeuw tot Kortenbos
laat hij al zijn octaven los