Opinie: Onder de waterlijn

"Ga je er iets over schrijven", vraagt een Truiens politicus mij eerder wat bezorgd. "Mja", probeer ik minimaliserend. Tuurlijk wel, denk ik. Wat had je godverdomme gedacht?

Wie de Truiense politiek wil volgen, moet onder de waterlijn kijken. Niet naar het gesnater en gekwek op de vijver, maar naar het voortdurend gepeddel er 20 centimeter onder, in het troebele water. Daar in het stinkende slib, wordt het juist interessant. Daar liggen de mondelinge afspraken verscholen die ervoor zorgen dat je binnenkort jouw paspoort niet langer in het Stadskantoor aan de Kazernestraat moet afhalen, maar in de Hel van Stayen. Tenzij Verloure Moàndag op een dinsdag valt, verhuizen de stadsdiensten binnenkort naar Stayen. Gezworen vijanden Roland Duchatelet en Ludwig Vandenhove vinden zich opnieuw in een tijdelijk bondgenootschap. Amaury Verelst die met zijn site achter de vroegere Em Decor meedong om de stadsdiensten te kunnen huisvesten, bijt als een Red Sebastian jammerlijk in het zand.

Hongarije

Neem nu het Eurosongfestival. Terwijl alle discussies stilaan ontaarden over de deelname van Israël, durft een mens wel eens vergeten dat het Hongarije van Orban zich vrijwillig heeft teruggetrokken. Er werd geen officiële reden gegeven maar de website index.hu speculeerde dat Orban het evenement 'te gay' vond. Niets voor Hongarije, enfin. Orban schoffelt al een tijdje schaamteloos en ongegeneerd met de LGBTQIA+-rechten. De Truiens-Mechelse Vlaams minister Caroline Gennez wil het land zelfs voor het Europees Hof voor de Rechten van de Mens slepen. Maar, in haar geboortestad Sint-Truiden heeft men daar duidelijk minder problemen mee. Ondanks geplaagd met vele schandalen en een verschroeiend tekort in de begroting, ziet men er daar geen graten in dat de overheidsopdrachten in Hongarije worden genomen. Of om met de woorden van Viktor Orban zelve af te sluiten: "Life is not easy in politics."