Sabke

Levensgenieter Eric Nulens kijkt met een positief-kritische blik naar Sint-Truiden en haar inwoners

Wandelen met mijn teefje Tiba creëert contacten. Een vrouw met haar geadopteerde hond, vriendelijk, zowel hond als haar baasje, aangenaam om een klapke mee te doen. Voorbijgaan aan De Bron op de Naamse Vest is een kwelling: Tiba wil conditio sino qua non een koekje verrassen van Sabrina. De knuffel mag erbij voor haar. Zolang als haar eethunker maar wordt ingevuld, is haar lichaam een aantrekkingspunt dat ze maar al te graag gebruikt. Aaien mag, … snoepje moet volgen. Die Luikersteenweg-attitude hoort erbij!

Tiba heeft veel beweging nodig en de wandelingen in onze stad zijn voor haar iets te weinig qua intensieve inspanningsgraad. Een bezoek aan de hondenweide in Kortenbos is een verslavende must voor ons hondje. De ontmoeting met andere honden, het spelen met de bal, het zich afmatten in dit mooi kader, … gewoon een zaligheid voor ons Tiba. De babbeltjes met andere hondenliefhebbers is ook voor ons leuk meegenomen.

Tiba moe, rustend aan onze voeten, wij kijkend naar het uitgesteld relais van de Truidense gemeenteraad. Wat een kakafonie was me dat dit keer! Een waarnemend burgemeester die diverse raadsleden de les spelt, hun wijst op niet voorbereide interventies. Een voorzitter die grimmig te werk gaat, soms ‘mijnheer of mevrouw’ vergeet te melden, doch niet zonder opgemerkt te blijven door de persoon die enkel zijn achternaam hoort. Wie gelijk heeft of niet, ik vraag me hoe de Truidense burger hier goed gaat uitkomen ? Een oud afvalstort haalt nu alle aandacht, quid al die andere stortplaatsen per deelgemeente ? Wie gaat dat ook onderzoeken ? Gronden opgekocht door belangrijke groepen, zorgen voor tewerkstelling en het onderzoek naar die ondergrond wordt ineens een niemendalletje…

Als burger word je geleefd, deel je mee in de (financiële) klappen achteraf, zonder dat je weet wie, wat, waarom of wanneer…

Eén zaak is zeker, een Cristal in de frigo thuis, ook lekker maar datzelfde gerstenat drinken op het terras van een goed café, totaal iets anders! De nootjes zijn niet belangrijk, wel de omgeving, de andere bezoekers en bovenal ons Tiba die weeral verwend werd door Sabke, die eeuwige weldoenster voor de hondenwereld….