top of page

Sint-Truiden heeft een geurtje, maar wat doen we eraan?



Tiba en ik wandelen op zondagmorgen van de Naamse Vest naar Schurhoven om van die lekkere broodjes te kopen bij de War(m)e Jacob.  Het is een aangename wandeling van 3 km door een nog stille stad, langs de Grote Markt met soms een vriendelijke bedelaar aan de ingang van de grote kerk. 

 

De horecazaken zijn nog dicht, weinig auto’s op de grote markt, heerlijk rustig in feite.

Wat Tiba en ik echter niet kunnen,…  is rustig rondkijken: indien we onze hoofden niet naar beneden richten, hebben we gegarandeerd hondenpoep aan onze voeten en/of9 poten hangen.


Overal uitwerpselen

Het is opvallend dat die uitwerpselen meer voorkomen in het centrum van Sint-Truiden en minder op toegangswegen of buitenwijken zoals Sint-Pieter. De Naamsesteenweg is een passage straat en die ligt dus ook aardig vol met kaka en ‘andere overblijfsels’. Rond de LAGO is het soms ook oppassen ondanks dat er toch wel redelijk wat sociale controle rondloopt, wat nu met de ‘drollen-kliklijn’ geen slechte combinatie zou kunnen zijn.  


Fier?

Onze binnenstad heeft echter hardnekkige hondenwandelaars die het vertikken de hondenpoep op te rapen. Zijn die burgers niet meer fier op hun stad?  Willen ze andere voetgangers  afschrikken door vervuilingen te organiseren?  Schoenen voorzien van ongewenste kaka, toch echt niet leuk hé. Een verschrikkelijk Laf gedrag is dit . Een inwoner van onze stad is echter doorgaans geen ‘verklikker’, we trekken dikwijls aan één koord, zeker als het gaat om de overheid een hak te zetten. Die ongetwijfeld goedbedoelde maatregel van onze blonde sheriff op naaldhakken haalt dan wel het nieuws op Radio 2 en HBVL, maar gaat volgens mij dus niet veel resultaat boeken.


Hoe pakken ze het elders aan?

Ik heb echter een andere oplossing gezien die toegepast wordt  in kustgemeenten, zo ook onder andere in De Panne.  Zij voeren daar reeds lang een ‘anti-poep-op-straat-beleid’ wat ook nodig is met al die toeristen die samen met hun hondjes willen genieten van de gezonde zeelucht.  De vermenging met de geur van stront vinden ze daar helemaal niet aangenaam en  het is dus opvallend hoe proper die kustgemeente nu wel is.


De Panne

Met Tiba aan het wandelen aan ’t zeetje Begin januari was ik daar ’s morgens met Tiba aan ’t wandelen, het was zo rond half negen, nog niet helemaal volledig daglicht.   Ineens komt er een man, gekleed in een jasje met het logo van de gemeente, de hoek om gelopen die me (in 2 talen) prompt vroeg of ik hondenpoepzakjes bijhad.  Doorgaans heb ik zelfs een reserve-rolletje bij, dus voor mij op dat moment geen probleem.  Indien men dus als wandelaar niet kan bewijzen tijdens het aanspreekmoment in het bezit te zijn van minimum 2 zakjes, wordt er onmiddellijk een GASboete opgelegd die kan oplopen tot 350 euro (kijk maar op de website van De Panne)


Gevolg: In De Panne in een hondendrol trappen is een uitzondering te noemen!  Zou dit type van maatregel niet beter zijn dan te werken met een kliklijn?  Er is echter geen enkele reden om niets te doen aan die overlast.  Stel u maar voor dat de stadsmedewerkers, die de parken en het struikgewas moeten  onderhouden, met hun handen in drollen belanden.  Is het zoveel moeite om die kak op te rapen?  Een goede oefening voor de rug bovendien!

765 weergaven0 opmerkingen
bottom of page