Mijn vrouwtje verjaarde en dat moest uiteraard gevierd worden. We schreven in met Dining with the Stars, een leuk jaarlijks evenement waar echte sterrenchefs aan meedoen. Je vindt daar ook restaurants tussen die wat meer ambitie hebben en ook streven naar een optimaal keukenaanbod.
Het verschil in kwaliteit kan groot zijn… We hadden dus 2 restaurants geselecteerd om te gaan genieten. Het 1ste was bij ons in een naburige gemeente en het andere lag in Tongeren en heeft ook een echte Michelinster, waar we superlekker hebben genoten. Restaurant Magis bewijst zichzelf reeds jaren en doet dat schitterend! Onze eerste keuze was dus niet zover rijden, maar eens aangekomen zagen we dat we zeker niet alleen waren: 2 feestjes en bovendien de klassieke tafels in het restaurant, een zware uitdaging voor de keuken en de bediening.
Prijzen x 6
De hapjes waren lauw en de schuimwijn (blijkbaar een prosecco) was, ondanks de hoge prijs per glas (14.00 euro) echt niet lekker. Ik had als chauffeur van dienst gekozen voor een alcoholvrije cocktail, een mocktail dus, die wel lekker was, maar ook hetzelfde prijskaartje had meegekregen. De ingrediënten van de ganse fles per soort hebben we zeker betaald, een marge van x 6, feitelijke dieverij…
Gevoel van leegte
Dan begin je dus in mineur. Je voelt je ‘gestreept’ maar men kan in feite niet meer ‘ontsnappen’. De garçon van dienst deed wel zijn best om iets extra te laten proeven op kosten van zijn leverancier, want het was een staalfles. Was leuk bedoeld maar ja…
Toen kwam het voorgerecht, niet sterk smaakvol, geen wauw-effect in het bordje. Het hoofdgerecht kon de spirit ook niet verbeteren en het dessert hadden we vervangen door een kaasbordje met diverse stukjes kaas die wel lekker waren, maar waarvoor we ook weer extra centjes moesten schuiven. Resultaat: redelijk veel geld kwijt en een gevoel van leegte, zowel in de portemonnee maar ook in het kopje. Daar gaan we niet meer terug naar toe. Onze maag kreeg het eten bovendien moeilijk verteerd, ook dat moesten we nog ondergaan.
Bord spaghetti
Ik ga de naam van dat restaurant niet vernoemen maar dit was geen voorbeeld van een degelijke horecazaak. We zijn waarschijnlijk ook niet dé gemakkelijkste klanten om binnen te krijgen, maar ja… kwaliteit hoeft niet altijd zoveel te kosten. We hebben dezelfde week wel iets leuk mogen meemaken bij ons in ’t stad, met name in De Bron op de Naamsevest. Moe gewerkt, een drukke vrijdag achter de rug en geen goesting om te gaan winkelen noch om te koken. Voor elk een bord spaghetti met bolognaise-saus besteld, het vrouwtje een lekkere cava, ik een paar perfect getapte pintjes, dat alles voor geen 40 euro. Heerlijk gegeten, geen leegte gevoel en geen last van de maag achteraf. Een voorbeeld van goede horeca in onze Vurige Stede!