Nu 's ochtends merels weer gaan fluiten en wind de aarde langzaam droogt weerklinkt de lokroep naar de buiten waar koning winter zwak zieltoogt Een druil van zachte lenteregen drijft weer de sappen naar het spint van takken die maandenlang zegen onder de sneeuwlast en de wind Straks scheert een zwaluw door de rotten en lokt de zon de bloesems uit het is nu wachten op de botten Waaruit langzaam leven ontspruit en bij de warmende vuurpotten dikt gaandeweg het jonge fruit
Foto: Mine Dalemans