top of page

Wie zit er in uw schepencollege?: Trudocs licht Truiense burgemeester en schepenen door


Wie vertegenwoordigt uw belangen in het Truiense schepencollege? Wie zijn die mensen eigenlijk en hoe kwamen ze er terecht? Trudocs maakt een indringend portret van elk van hen. Vandaag belichten we de Truiense burgemeester Veerle Heeren (55).


Veerle Heeren (55) woont samen met haar tien jaar jongere vriend Dimitri Flossy in de Truiense deelgemeente Velm. Ze heeft een zoon Laurens (22) uit haar eerste huwelijk met Frank Dreesen. Sinds 1 januari 2012 is Heeren burgemeester van Sint-Truiden. Ze volgde Johnny Vangrieken (sp.a) op.


Veerle Heeren is net twaalf jaar geworden als ze als enige op het PMS-formulier invult dat ze minister wil worden. Haar moeder werkt in een bejaardentehuis, vader is radartechnicus bij de Regie der Luchtwegen. Haar vader is altijd sterk geëngageerd geweest. Hij heeft zelf nooit in de politiek gezeten, maar hij heeft altijd mee campagne gevoerd voor de CVP, en dan vooral voor de kandidaten uit de arbeidersbeweging ACW. Affiches plakken, folders uitdelen, hele dagen de baan op. Als kind mocht ze vaak mee en dat vond ze fantastisch. Veerle Heeren volgde haar klassieke humaniora in de richting economie-wetenschappen aan het 'Zuster van Maria' te Landen en studeerde er in 1983 af. Na haar humaniora kiest ze een beetje naïef voor een rechtenstudie, omdat de meeste politici rechten hadden gedaan. En zij wil de politiek in. Het eerste jaar op de KUL viel tegen en dus werd het een herkansing aan de VUB. Opmerkelijk voor een christendemocraat dat ze voor de Vrije Universiteit in Brussel koos, eerder dan de Katholieke Universiteit in Leuven. Maar die kennis over de zeden en gewoonten van de vrijdenkers zou haar later nog van pas komen.

"Opmerkelijk voor een christendemocraat dat ze voor de Vrije Universiteit in Brussel koos, eerder dan de Katholieke Universiteit in Leuven. Maar die kennis over de zeden en gewoonten van de vrijdenkers zou haar later nog van pas komen.

1995, het jaar van de doorbraak

Een jaar na haar afstuderen gaat ze als bestuurssecretaris aan de slag bij Nationale School voor de Fiscaliteit bij het Ministerie van Financiën. In 1991 schopt Veerle het tot Adjunct van de directeur van de Vlaamse Huisvestingsmaatschappij bij de juridische dienst en dienst verkopen. In 1991 prijkt ze ook voor de eerste keer op een lijst bij de parlementsverkiezingen als tweede opvolger en haalt er 4.161 stemmen.


In 1995 breekt de dan 30-jarige Heeren politiek helemaal door. Ze komt op 1 januari van dat jaar voor het eerst binnen in de Truiense gemeenteraad en bemachtigt op 4 juli een zitje in het Vlaams parlement. Heeren stond op de vijfde plaats op die CVP-lijst . In Limburg deed de CVP het zo goed dat ook deze plaats een zetel opleverde. Een mooie en lange politieke carrière staat in de steigers. En Heeren laat haar meteen opmerken wanneer ze in 1998 haar pasgeboren zoontje Laurens meeneemt naar het Vlaamse Parlement om haar stem kracht bij te zetten. Als jonge mama eist zij de opname van een clausule voor zwangerschaps- en ouderschapsverlof in het reglement van het parlement. "Omdat ik borstvoeding geef, leek het mij het gemakkelijkst om mijn baby gewoon mee te nemen. Een flesje wil hij nog niet. Omdat de stemming behoorlijk op zich kan laten wachten, wil ik hem thuis geen honger laten lijden", zegt Heeren in de krant De Morgen. De media smult ervan, zoveel is zeker.


"Omdat ik borstvoeding geef, leek het mij het gemakkelijkst om mijn baby gewoon mee te nemen. Een flesje wil hij nog niet. Omdat de stemming behoorlijk op zich kan laten wachten, wil ik hem thuis geen honger laten lijden

Gered door Theo!

Al is er even een kink in de kabel. Heeren kreeg tijdens de verkiezingen van 1999 maar liefst 16.693 voorkeurstemmen achter haar naam, maar ondanks dat schitterend resultaat viel ze vanop de vijfde strijdplaats naast de prijzen. Ze had als eerste opvolgster nog een kans om een zitje in de Kamer te veroveren, maar dan moest Theo Kelchtermans naar de Senaat overstappen. Gelukkig voor haar maakt de toen uittredend milieuminister Theo Kelchtermans die voor haar gunstige keuze. Hij werd op 13 juni 1999 in twéé assemblees verkozen, in zijn geval het Vlaams Parlement en de Senaat. Kelchtermans kiest voor de Senaat, en ruimt daarmee in het Vlaams Parlement plaats voor Heeren. Gered door Theo!


Nieuwe generatie

We spoelen door naar het jaar 2000. Heeren zit dan 5 jaar in het Vlaams parlement. "De nieuwe generatie Limburgse CVP'ers luistert nu naar namen als Eddy Schuermans, Veerle Heeren, Erika Thijs, Riet Van Cleuvenbergen of Jo Vandeurzen", luidt een zinnetje van Knack-journalist Walter Pauli in het januari-nummer van Knack van de eeuwwisseling. "Ernstige politici - op termijn zou een Vandeurzen wel eens ministeriabel kunnen zijn - maar (nog) geen figuren om een partij te leiden." De weg naar de top kronkelt langzaam maar zeker verder naar boven.


"Enkele dagen na haar eedaflegging als minister, zegt een wit geschminkte Kim De Gelder: 'Ik kom voor inlichtingen' tegen een verzorgster van kinderdagverblijf Fabeltjesland in Dendermonde en steekt haar daarna neer

Goed in crisis

6 januari 2009. Verrassend volgt Heeren, Steven Vanackere op als Vlaams minister van Welzijn, Volksgezondheid en Gezin. Enkele dagen na haar eedaflegging als minister, zegt een wit geschminkte Kim De Gelder: 'Ik kom voor inlichtingen' tegen een verzorgster van kinderdagverblijf Fabeltjesland in Dendermonde en steekt haar daarna neer. Van de 18 aanwezige kinderen blijven er slechts 6 ongedeerd. De tol is zwaar: twee jongetjes van amper 9 maand oud en de 54-jarige verzorgster, overleven de steekpartij niet. Heeren pakt als bevoegd minister die crisis die erop volgt prima aan. Ze heeft toen bewezen dat ze crisissen aankan. Ze zal dat als Corona-burgmeester in 2020 trouwens opnieuw bewijzen. Maar binnenkamers is er ook kritiek. Ze weegt te licht, ze bokst wat boven haar gewicht. "De visie om een antwoord te geven op de exploderende noden, ontbrak bij Heeren", schrijft Guy Tegenbos van de krant De Standaard in mei 2009 fijntjes. Maar dat is voor de azijnpissers. In Sint-Truiden zijn ze hoe dan ook trots en fier op hun minister. Ludwig Vandenhove (sp.a) die dan aan zijn derde termijn als burgemeester bezig is, ziet de bui in de verte al hangen.

"En ja, ik geef toe dat ik een ambitieuze mie ben", zegt Veerle Heeren zelf in een interview aan Yves Lambrix van HBVL in juni 2009. Ze blaakt dan van zelfvertrouwen. "Dit is mijn beste score in 20 jaar. 40.575 naamstemmen op plaats twee.

'Ambitieuze Mie'

"En ja, ik geef toe dat ik een ambitieuze mie ben", zegt Veerle Heeren zelf in een interview aan Yves Lambrix van HBVL in juni 2009. Ze blaakt dan van zelfvertrouwen. "Dit is mijn beste score in 20 jaar. 40.575 naamstemmen op plaats twee. Ik haal zelfs meer stemmen dan Marino Keulen, en die is toch zes jaar minister geweest." Met een penetratiegraad van 7,6 procent is Heeren de zevende populairste politicus van Vlaanderen. Over de reden van haar fantastische uitslag is de uittredende minister kort: "Ik denk dat ik erg open en toegankelijk ben, altijd mezelf blijf, en op een correcte manier aan politiek probeer te doen. Voor de rest sta ik elke dag voor de spiegel en zeg tegen mezelf: doe wel en zie niet om! Aan de uitslag te zien, lijken de mensen dit wel te appreciëren."

"Haar nationale politieke ambities krijgen, zonder dat iemand het ziet, een forse knauw. Ze zal evenwel nog 5 jaar in het Vlaams parlement zetelen, maar ze zet haar zinnen en aandacht nu definitief op de Truiense burgemeesterssjerp.

Maar er staat een andere Limburger klaar - Jo Vandeurzen - om de portefeuille Welzijn over te nemen. Haar nationale politieke ambities krijgen, zonder dat iemand het ziet, een forse knauw. Ze zal evenwel nog 5 jaar in het Vlaams parlement zetelen, maar ze zet haar zinnen en aandacht nu definitief op de Truiense burgemeesterssjerp. En op 1 januari 2012 is het dan zover. Heeren is burgemeester van Sint-Truiden. Ze volgt Johnny Vangrieken (sp.a) op.

'Zonde van het zitje'

Een laatste nationaal mandaat wacht nog op haar in de kamer van Volksvertegenwoordigers van het federaal parlement. Maar hier komt in 2019 roemloos een einde aan. "Hoewel al 23 jaar parlementair met heel wat dossierkennis is ze in de Kamer helemaal weggezakt", schrijft politiek journalist Yves Lambrix in de krant HBVL van 27 april 2019 nog enigszins wat diplomatisch. "Dit was duidelijk de legislatuur te veel. Haar afscheid wenkt, tenzij ze van op de lijstduwersplaats op eigen kracht verkozen raakt." Het Nieuwsblad van 20 april neemt evenwel geen blad voor de mond. "Was ooit op een blauwe maandag heel even Vlaams minister. Was ooit een verdienstelijk parlementslid. Maar sinds ze burgemeester is van Sint-Truiden blinkt ze vooral uit in afwezigheid. Zonde van het zitje."



"Was ooit op een blauwe maandag heel even Vlaams minister. Was ooit een verdienstelijk parlementslid. Maar sinds ze burgemeester is van Sint-Truiden blinkt ze vooral uit in afwezigheid. Zonde van het zitje

345.638 euro

Ze strijkt er wel nog een uittredingsvergoeding van maar liefst 345.638 euro voor op. Wanneer Liliana Cassagrande van de krant HBVL haar daarover op 3 juni 2019 om een reactie vraagt, komt er geen antwoord. Heeren concentreert zich nu ten volle op haar burgemeesterschap waar ze sinds 1 januari 2012 de plak zwaait.


Bouwwoede

Het burgemeesterschap van Heeren wordt tot op heden gekenmerkt door een ongebreidelde bouwwoede. Een bouwwoede die de Truienaar letterlijk in het stof doet bijten. "Mevrouw de burgemeester, wij zijn Maya en Bruno, voormalige uitbaters van inlijstatelier 't Palet in Sint-Truiden", zo begint de open brief die integraal in HBVL gepubliceerd wordt op 6 oktober 2016. Een open brief die, wanneer je die vandaag leest, een akelige correcte voorspelling maakt, van wat de Truienaar nog te verduren zal krijgen. Eindeloze, slecht gecoördineerde werken die een torenhoge schuld in de hand zullen werken. De open brief slaat in 2016 in als een bom.

"Mevrouw de burgemeester, wij zijn Maya en Bruno, voormalige uitbaters van inlijstatelier 't Palet in Sint-Truiden

"Inderdaad, voormalig", gaan Maya en Bruno verder. "De reden hiervoor moet u niet ver zoeken: de jarenlange openbare werken, de slechte communicatie hieromtrent, de chaos die nu regeert door de vele omleidingen, afgesloten straten en pleinen. Wij als starters kunnen deze jarenlange, onzekere periode niet opvangen, onze droom is aan diggelen geslagen. Sinds meer dan een jaar worden wij geconfronteerd met openbare werken. De Grote Markt is ondertussen klaar (na 8 maanden), maar heeft wel 2,5 keer zoveel gekost als gebudgetteerd. Vindt u dat normaal? Nu is de Stapelstraat aan de beurt, daarna volgen nog vele straten en pleinen. Een van die pleinen is het Sint-Maartenplein (waar onze winkel gelegen is). Volgens de eerste weliswaar ruwe planning, ging dit plein klaar zijn in juli 2016. Er is op dit moment nog niet eens aan begonnen omdat u blijkbaar nog geen bouwvergunning hebt. Ondertussen vernemen we (zelf moeten vragen want u geeft amper informatie) dat het dossier bij minister-president Bourgeois zit om het dossier 'te deblokkeren'. Vindt u deze gang van zaken normaal? Vindt u het normaal dat bij de renovatie van een winkel meer mensen aan het werk zijn dan bij de heraanleg van de Stapelstraat? U plant voor volgend jaar 17 verschillende werven. Weet u hoeveel winkels de deuren al gesloten hebben en hoeveel er al gepland hebben om te sluiten? Mevrouw de burgemeester, nog veel succes met uw werven."

Meedogenloos

Op de raad van bestuur van de Truiense CD&V in november 2018 laat Heeren ook zien dat ze meedogenloos kan zijn. De schepenverdeling binnen de CD&V zet na de tegenvallende gemeenteraadsverkiezingen van 2018 kwaad bloed. De partij gaat na haar eerste legislatuur in de meerderheid zelfs 2,2 procent achteruit. Maar dit keer haalt ze het botte bijl boven. Ze zet er haar populaire schepen Carl Nijssens koudweg opzij en kroont zichzelf opnieuw tot burgemeester. Jurgen Reniers, Ingrid Kempeneers en - verrassend - nieuwkomer Stijn Vanoirbeek kregen elk een opgesplitst schepenmandaat van drie jaar.


Gouverneur

In december 2019 gaat haar naam over de politieke tongen als opvolger van gouverneur Herman Reynders. Een gerucht waar ze zelf hard aan bijgedragen heeft. Achter de schermen zet ze haar kegels meer dan recht om in de ambtswoning van de gouverneur terecht te komen. Maar de kaarten van de CD&V liggen slecht en zoals bekend gaat huidig gouverneur Jos Lantmeeters van N-VA met de pluimen lopen. Kans op een galante uitweg uit Sint-Truiden verkeken.


Royale tik op de vingers

Stilaan sluit Heeren zich op in haar eigen burgemeester-bubbel en laat zich steeds meer omringen door ja-knikkers en vleierige lakeien. Groot, groter, grootst. Dansende fonteinen, Droneports, glamoureuze netwerkrecepties. Het ACW-meisje van weleer, doet haar achterban naar adem happen. Typerend voor die achteloze grootheidswaanzin is een op het eerste zicht te verwaarlozen voorval uit de verkiezingscampagne van 2019. Als Kamerlijstduwer voor CD&V, krijgt Heeren het aan de stok met het paleis. Ze verspreidde een kiesfolder met daarin een foto van haar en koningin Mathilde. Waarom niet, zal ze gedacht hebben. Maar dat was zonder het Paleis gerekend. Ze kreeg een ferme, royale tik op de vingers, het koningshuis is per definitie apolitiek. Heeren: "We hebben onze excuses aangeboden, maar we mochten het zo laten."



Veerle Heeren ten voeten uit.


Volgende week: Eerste schepen Jelle Engelbosch (N-VA)




832 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven
bottom of page